Max Levchin legt uit waarom B-spelers C-spelers aannemen De mede-oprichter van PayPal en Affirm reflecteert op de beroemde inzicht van Steve Jobs dat A-spelers A-spelers aannemen, en B-spelers C-spelers: "Het is diepgaand waar. Maar er zou een asterisk moeten zijn die uitlegt waarom dit waar is. En de reden hiervoor is angst." A-spelers houden ervan om met andere A-spelers te werken omdat ze weten dat het hen beter zal maken. Ze willen andere A-spelers die hen uitdagen en hen zullen vertellen wanneer hun werk niet goed is. De meeste B-spelers zijn ook netto positief, maar zoals Max betoogt, zijn sommige angstig en zullen zeggen: "Als ik te veel B-spelers of A-spelers om me heen heb, zal ik er vreselijk uitzien en het zal heel duidelijk zijn dat ik gewoon niet zo goed ben. Dus de manier om dit op te lossen is dat ik manager word en een stel mensen aanneem die helemaal niet goed zijn, zodat ik eruit zie als de grootste paddenstoel." Max gaat verder: "Dat is het echte gevaar van B-spelers. Mensen hebben die perfect bereid zijn om elke dag goed werk te leveren is niet het ergste ter wereld. Er zijn genoeg dingen waar A-spelers hun neus voor ophalen omdat het gewoon niet zo uitdagend is. B-spelers zijn daar heel goed voor [dat soort werk]. En veel B-spelers zullen na verloop van tijd hun weg naar A-spelers slijpen, dus je investeert in hun toekomst en ze weten het, en dat is ook positief. Maar B-spelers die bang zijn om ontdekt te worden, zijn degenen waar je voor moet oppassen." Videobron: @twentyminutevc @HarryStebbings (2025)

Oprichter van Telegram Pavel Durov over wat A-spelers van B-spelers scheidt "Ik kan me een paar momenten in mijn carrière herinneren waarin het ontslaan van een ingenieur daadwerkelijk resulteerde in een toename van de productiviteit," begint Telegram-oprichter Pavel Durov. Hij geeft een voorbeeld van twee Android-ingenieurs die een app bouwen en moeite hebben om deadlines te halen: "Je denkt: 'Ik moet waarschijnlijk een derde ingenieur aannemen.' Maar dan merk je dat een van [de ingenieurs] echt vreemd is — achterop raakt, klaagt, geen verantwoordelijkheid neemt — en je vraagt je af: 'Wat als ik deze persoon gewoon ontsla?' Dan ontsla je deze persoon, en na een paar weken realiseer je je dat je nooit een derde ingenieur nodig had. Het probleem was deze man die meer problemen en kwesties creëerde dan hij oploste. Het is zo tegenintuïtief omdat je bij het ontwikkelen van technologieprojecten de neiging hebt te denken dat je gewoon meer mensen in iets moet gooien en dat dingen op miraculeuze wijze worden opgelost." Pavel gaat verder: "Het andere waar mensen zich niet van bewust zijn, is hoe demotiverend het is om met een B-speler te werken. Iedereen kan zien of de andere ingenieur met wie ze werken echt bekwaam is. Als de persoon de verkeerde vragen stelt en steeds achterop raakt, krijg je op een bepaald moment, als je een A-speler bent, deze ontevredenheid en het gevoel dat je je volledige potentieel niet kunt realiseren en niet kunt bereiken wat je echt bedoeld bent te bereiken vanwege deze persoon die naast je werkt (of doet alsof hij naast je werkt)." Pavel reflecteert op wat precies deze B-spelers van A-spelers scheidt: "In sommige gevallen is het niet omdat de persoon lui is . . . Het gaat niet om ervaring. Vaak gaat het meer om natuurlijke aanleg en volharding. In 90% van de gevallen is het gewoon de onvermogen om zich gedurende langere tijd op één taak te concentreren. Niet iedereen heeft deze vaardigheid. Dus voor mensen die deze vaardigheid wel hebben, is het een belediging om naast iemand te werken die afgeleid is en niet diep in de projecten kan duiken waarvoor ze verantwoordelijk zijn." Videobron: @lexfridman (2025)