Wanneer bedrijven beginnen leiderschap te delen, worden ze veel waarschijnlijker om 'no-poaching' beleid in te voeren, waarbij ze overeenkomen geen werknemers van het andere bedrijf in te huren. Dit is een illegale vorm van samenspanning, maar ze worden verrassend goed gerespecteerd als expliciete en impliciete overeenkomsten.

Dit voorbeeld gaat niet over gedeeld leiderschap, maar over illegale, stilzwijgende samenspanning. Het komt van Steve Jobs. Bekijk zijn reactie op de recruiters van Adobe die mensen van Apple afpikken:

Of, om een meer ingrijpend voorbeeld te citeren, kijk naar deze e-mail van Sergey Brin naar zijn managementteam... over Steve Jobs. Steve heeft kennelijk een verhulde vraag gesteld om samen te werken, om te stoppen met het werven van het Safari-browserteam.

Waarom die meer gevolgen heeft, heeft te maken met de sociale impact ervan. Google was het ermee eens! En mensen kwamen erachter, en plotseling waren 65 andere grote bedrijven in Silicon Valley begonnen met samenspannen, soms zelfs zonder te weten dat wat ze deden hoogst illegaal was.

Wat echt opmerkelijk is aan de empirische resultaten over deze overeenkomsten, is dat ze het idee van zeer flexibele werknemersvaardigheden ondersteunen. De betrokken werknemers stonden vaak niet erg dicht bij de industrieën, beroepen, wat dan ook van de concurrentie. Maar ga door met de overeenkomsten!