Czy wiesz, że ludzie próbowali udowodnić twierdzenie o centralnej granicy przez ponad dwa stulecia, zaczynając od de Moivre'a (1733), a następnie prawie sto lat później od Laplace'a, którzy obaj używali rozkładu dwumianowego. Potem był Poisson, który pracował nad tym twierdzeniem, oraz Czebyszew (1890–1891), który w połowie XIX wieku przedstawił jego rygorystyczne dowody. Na początku XX wieku rosyjski matematyk Liapounow, Aleksandr Michajłowicz (1901) stworzył ogólnie uznaną formę twierdzenia o centralnej granicy, wprowadzając jego funkcje charakterystyczne. Markow, Andriej Andriejewicz (1908) również nad tym pracował i był pierwszym, który uogólnił to twierdzenie na przypadek zmiennych niezależnych. W 1924 roku Kolmogorow zaczął interesować się badaniami w teorii prawdopodobieństwa, a w 1928 roku po raz pierwszy był w stanie sformułować niezbędne i wystarczające warunki Prawa Wielkich Liczb, które umknęły innym najlepszym matematyków tamtych czasów przez wiele dziesięcioleci. Najlepsi matematycy potrzebowali prawie dwóch stuleci, aby udowodnić warunki dla LLN i udowodnić CLT. W rzeczywistości istnieje prawie 500 (!) stron książki opisującej historię CLT. #statistics #machinelearning #gaussian