Ik herlas gisteren de recente memo's van Howard Marks, The Calculus of Value en Bubble Watch. Ik begrijp niet helemaal waarom mensen altijd de voorkeur geven aan het focussen op kortetermijnimplicaties, terwijl investeerders zoals hij, of Warren en Charlie, ons al perfecte handleidingen hebben gegeven voor het zijn van gedisciplineerde investeerders. Er is dit concept van Brad Gerstner over "imaginaire risicounits" die je opneemt. Howard Marks heeft een vergelijkbaar idee, dat hij INVESTCONs noemt: 6. Stop met kopen 5. Verminder agressieve holdings en verhoog defensieve holdings 4. Verkoop de resterende agressieve holdings 3. Trim ook defensieve holdings 2. Elimineer alle holdings 1. Ga short Hij noemde dat hij momenteel op INVESTCON 5 zit, en dat hij nooit gebruik heeft gemaakt van niveaus 3, 2 of 1. Hij had ook een vergelijkbare grafiek in Bubble Watch, maar ik vond een andere met meer data, die een breder scala aan eerdere uitkomsten geeft. Er is veel nuance, maar over het algemeen is het goede begeleiding, vooral in termen van de vraag: hoe graag ben ik hier mijn risico? Veel mensen willen altijd naar het einde springen: zullen mijn tokens volgende maand stijgen? Maar daarvoor moet je jezelf afvragen: hoe voel je je over zulke uitkomsten? Ik ben misschien vroeg, maar ik begon agressieve holdings te trimmen (ik was voorheen eigenlijk 100% agressief) en begon aan het einde van vorig jaar met het implementeren van INVESTCON5. Tijdlijnen willen alles in zwart-wit zien, maar de wereld werkt niet zo. Dit deel van de portefeuille zal waarschijnlijk op de korte termijn onderpresteren. Zou je blij zijn om de SP500 over tien jaar op de voorgestelde niveaus te zien?