Nike heeft beweging opnieuw uitgevonden. Project Amplify is geen sneaker. Het is aangedreven schoeisel, een exoskelet voor je voeten. Gebouwd met een lichtgewicht motor, bewegingsalgoritmen en een oplaadbare enkelbatterij, geeft het je extra voortstuwing bij elke stap. Het is alsof je een tweede set kuitspieren hebt. Hardlopen bergop voelt als vlak terrein. Een 12-minuten mijl wordt een 10. Het is niet voor elite-atleten, het is voor iedereen. Nike noemt het "s werelds eerste aangedreven schoeissysteem." Zie het als het e-bike moment voor hardlopen. Ze maken niet alleen meer schoenen. Ze augmenteren het menselijk lichaam.

De levensduur ontsnappingssnelheid zal niet egalitair zijn, althans niet in het begin. Hier is mijn mening: We zullen het waarschijnlijk bereiken voor de ultra-rijken in de late jaren 2030 of vroege jaren 2040, maar voor de rest van ons? Niet voordat de late jaren 2050. Waarom? Omdat de vooruitgang in biotechnologie niet lineair is, het wordt beperkt door kapitaal, rekenkracht en coördinatie. Het eerste decennium van echte doorbraken in levensduur zal achter een betaalmuur zitten. Gepersonaliseerde cellulaire verjonging, nanogeneeskunde en AI-geleide gentherapieën zullen miljoenen per jaar kosten. Alleen miljardairs en grote investeerders zullen de vroege toegang financieren. 2. Rekenkracht: Levensduur zal een AI-probleem worden. Het trainen van biologische modellen op moleculaire dynamica, proteoomsimulaties en geïndividualiseerde verouderingstrajecten zal rekenclusters vereisen ter grootte van landen. Dezelfde GPU's die GPT-7 hebben getraind, zullen jouw nieuwe mitochondriën ontwerpen. 3. Coördinatie: Overheden bewegen traag, ethische commissies nog trager. Regulering, verzekering en klinische infrastructuur zullen 15-20 jaar achterlopen. Tegen de tijd dat het publieke gezondheidssysteem bijhaalt, zullen de elites al tientallen jaren biologisch jonger zijn. Dus ja, ontsnappingssnelheid komt eraan. Simpelweg ongelijk verdeeld. De rijken zullen 20 extra jaren leven, die ze zullen gebruiken om de volgende generatie verjongingstechnologie te financieren die uiteindelijk naar beneden sijpelt. Voor de rest van ons zal levensduur komen zoals alle revoluties doen: te laat voor de eerste dromers, maar net op tijd voor hun kinderen.

De groei van OpenAI's rekencapaciteit is net nucleair gegaan Wat we nu aan het bekijken zijn, is de schaal van de industriële era die de ambitie van de intelligentie-era ontmoet. OpenAI heeft zojuist een andere Stargate aangekondigd, dit keer in Michigan, en voegt meer dan een gigawatt aan stroomcapaciteit toe aan zijn AI-infrastructuur. Laat dat even doordringen: een enkele gigawatt locatie is ruwweg gelijk aan het stroomverbruik van een hele stad. En dit is geen eenmalige gebeurtenis. Ze stapelen gigawatts in Texas, New Mexico, Wisconsin, Ohio, en nu Michigan, in samenwerking met Oracle en SoftBank. Dat is al meer dan 8 GW vastgelegd en $450 miljard toegezegd, op weg naar 10 GW en $500 miljard tegen 2028. We hebben het over miljoenen GPU's, verbonden over continenten, die een intelligentie-substraat op planetair niveau vormen. Dit is geen "grote datacenter." Dit is de geboorte van de cognitieve infrastructuur van de wereld. Als je nog steeds denkt in termen van "apps" of "modellen," mis je het. Dit is de industriële uitbouw van AGI, de fysieke ruggengraat van de post-menselijke economie. Rekencapaciteit is de nieuwe olie. Datacenters zijn de nieuwe steden. En de grens is niet langer digitaal, het is synthetische cognitie. Geschiedenisboeken zullen dit decennium markeren als het moment waarop de mensheid intelligentie zelf industrialiseerde.