Bu soru benim için birkaç nedenle tam olarak uygun: Birincisi: Birçok gelişmiş ülkede taksi şoförlerinin kendi ülkelerinin vatandaşı veya en azından daimi oturma yeri olması gerekir, bu nedenle çok sayıda yabancı işçi bu sektörde çalışamaz. Bu politika temel istihdamı korumak içindir, ancak genç işçilerin girişini doğrudan kısıtlar. Sonuçta, taksiler düşük büyümeli, düşük potansiyelli bir sektördür ve gençler için çok zayıf bir cazip ve gençlerin başka yerlerdeki katılım oranı düştükçe, bu pozisyon doğal olarak daha az istihdam seçeneği olan yaşlılar tarafından devralınacaktır. İkincisi: Gelişmiş ülkelerde taksi endüstrisinin marjinal getirisi çok düşük, ancak yaşlılar için maliyet performansı tam yerinde. Gençler daha yüksek maaşlı, daha uygun veya gelişim için daha fazla alan olan işleri tercih ederken, taksiler düşük tavanlı tipik istikrarlı mesleklerdir. Yaşlıların kariyerlerini ilerletmek için baskısı yoktur, ipotek yükü daha düşüktür ve bol zamanları vardır, bu yüzden gençlere göre boş zamanlarını istikrarlı ve kötü olmayan bir nakit akışı için daha isteklidirler. Üçüncüsü: Taksi endüstrisinin kendisi istikrar, deneyim ve duygusal kontrol için daha yüksek gereksinimlere sahipken, fiziksel güç ve yenilik gereksinimleri çok düşüktür. Bu durum, yaş ilerledikçe sektör beklentilerine o kadar uyumlu bir yapısal tercihe yol açtı. Birçok şirket, yaşlı sürücülerin düşük kaza oranı, istikrarlı bir huşsuzluğu, iş değiştirmez, yukarı aşağı kovalamaması ve çok fazla yönetime ihtiyaç duymaması nedeniyle yaşlı sürücülere araç kiralamayı tercih eder. Genç sürücüler genellikle taksiyi geçiş kariyeri olarak kullanır ve daha iyi bir fırsat bulduklarında ayrılır; sektör doğal olarak orta yaşlı ve yaşlı insanların ana yapı olmasını tercih eder. Dördüncüsü: gelişmiş ülkelerin nüfusu ciddi şekilde yaşlanıyor, genç sayısı nispeten azalıyor ve yaşlı işgücü oranı giderek artıyor. Yaşlılar, emeklilik açıkları, satın alma gücü baskısı, tıbbi giderler, tüketim alışkanlıkları ve diğer nedenlerle psikolojik ve ekonomik düzeyde yarı iş ve yarı emeklilik modeline devam etmeye daha yatkındır. Taksi sektöründe patron yoktur, yaşa bakmaz, uzun vadeli bağlılık gerektirmez ve yaşlıların çalışmaya devam etmesi için en uygun mesleklerden biridir. Beşincisi: Uber ve Grab gibi araç paylaşımlarının ortaya çıkışı, genç sürücüleri daha da uzaklaştırdı. Gençler gerçekten sürücü olmak istiyorsa, önce geleneksel taksiler yerine daha yüksek esneklik ve daha düşük eşiklere sahip çevrimiçi bir araç koyma platformunu seçmeliler. Özellikle gençlerin artık daha fazla arabası var ve yarı zamanlı çalışmak daha kolay, bu yüzden tam zamanlı taksiye gerek yok. Bu yüzden yaşlıların sayısının artması normal ve bir süre sonra, daha fazla orta yaşlı insan sadece çevrimiçi araç taşıma değil, aynı zamanda yiyecek teslimatına da katılacak.