Deze vraag kan ik precies beantwoorden, om verschillende redenen: Ten eerste: in veel ontwikkelde landen moeten taxichauffeurs uit het eigen land komen of op zijn minst permanente bewoners zijn, waardoor veel buitenlandse arbeidskrachten niet in deze sector kunnen werken. Dit beleid is bedoeld om basiswerkgelegenheid te beschermen, maar beperkt ook direct de instroom van jonge arbeidskrachten. Tenslotte is de taxi-industrie een sector met lage groei en beperkte doorgroeimogelijkheden, wat het voor jongeren weinig aantrekkelijk maakt. Zodra de deelname van jonge buitenlandse mensen afneemt, zullen de posities natuurlijk worden overgenomen door oudere mensen met minder werkkeuzes. Ten tweede: de marginale opbrengst van de taxi-industrie in ontwikkelde landen is erg laag, maar voor ouderen is de prijs-kwaliteitverhouding juist goed. Jongeren geven de voorkeur aan beter betaalde, meer prestigieuze of meer ontwikkelingsmogelijkheden biedende banen, terwijl taxi's typische stabiele maar laagdrempelige beroepen zijn. Ouderen hebben geen druk om door te groeien in hun carrière, hebben minder hypotheeklasten en hebben meer tijd, waardoor ze eerder bereid zijn om hun vrije tijd in te ruilen voor een stabiele en niet al te slechte cashflow. Ten derde: de taxi-industrie stelt hogere eisen aan stabiliteit, ervaring en emotionele controle, terwijl de eisen op het gebied van fysieke kracht en innovatie laag zijn. Dit leidt tot een structurele voorkeur: hoe ouder, hoe beter men aan de verwachtingen van de sector voldoet. Veel bedrijven zijn eerder bereid om auto's te verhuren aan oudere chauffeurs, omdat oudere chauffeurs een lagere ongevallenfrequentie hebben, stabieler zijn, niet van baan wisselen, niet speculeren en niet veel management nodig hebben. Jongere chauffeurs beschouwen taxi's vaak als een overgangsberoep en zullen de sector verlaten zodra ze een betere kans vinden, waardoor de sector natuurlijk meer gericht is op het laten domineren van middelbare en oudere mensen. Ten vierde: ontwikkelde landen hebben te maken met een ernstige vergrijzing van de bevolking, waardoor het aantal jongeren relatief afneemt en het aandeel oudere arbeidskrachten toeneemt. Ouderen zijn om redenen zoals pensioenverschillen, druk op de koopkracht, medische kosten en consumptiepatronen psychologisch en economisch meer geneigd om een half werk, half pensioenmodel aan te houden. De taxi-industrie heeft geen baas, kijkt niet naar leeftijd en vereist geen langdurige verplichtingen, waardoor het een van de meest geschikte beroepen is voor ouderen om door te werken. Ten vijfde: de opkomst van platforms voor ritdiensten zoals Uber en Grab heeft verder jonge chauffeurs weggetrokken. Als jongeren echt chauffeur willen worden, kiezen ze eerst voor de flexibeler en laagdrempeliger ritdiensten in plaats van traditionele taxi's. Vooral nu hebben meer jongeren een auto, en het is gemakkelijker om parttime werk te doen, waardoor het niet nodig is om fulltime taxi te rijden. Dus het is normaal dat er steeds meer ouderen in de sector komen. Ik schat dat het over een tijdje niet alleen bij ritdiensten zal zijn, maar dat er ook meer middelbare mensen zullen toetreden tot de bezorgsector.