Bu tam olarak akademi dışındaki insanların asla göremediği saçmalıktır. Üniversiteler akademik özgürlüğü vaaz etmeyi severler, ancak perde arkasında öğretim üyeleri kurgusal bir muhasebe evreninde faaliyet göstermek zorunda kalırlar. Hayatlarının her saati, sanki bir hukuk firmasında zaman çizelgelerini dolduruyormuş gibi belirli bir göreve önceden atanmalı, faturalandırılmalı ve sertifikalandırılmalıdır. Yılınızın %12'sinin Hibe X'in Amaç 2'sine, %18'inin Hibe Y'nin Amaç 1'ine, %7'sinin temel bir tesise, %10'unun öğretime vb. ayrıldığına dair yemin etmeniz - kelimenin tam anlamıyla yazılı olarak onaylamanız gerekir. Bu, hiçbir zaman gerçeğe dönüşmeyen yüzdelerden oluşan bir fantezi dünyasıdır. Pratikte aslında hiç kimse bu şekilde çalışmıyor. Yeryüzündeki hiçbir bilim insanı zihnini veya zamanını bürokratik çaba dilimlerine bölmez. Araştırma böyle olmuyor. İnsan bilişi böyle çalışmaz. Bu, kurumların hibe parası toplayabilmeleri ve operasyonlarının uyumlu görünmesini sağlayabilmeleri için dayattığı bir muhasebe kurgusudur. Çaba raporlaması, bilimin veya insan çalışmasının gerçekte nasıl gerçekleştiğinin bir yansıması değil, para akışını sürdürmek için yapılan bürokratik bir maskaralıktır.

Modern üniversite, zor sorular soran bir bilim insanının tehdit olarak görüldüğü ve gerçeği gömen bir yöneticinin lider olarak adlandırıldığı yerdir.

Jim Watson'ı RIP edin. Modern bilimsel girişimi inşa edenlerin bile artık yaratılmasına yardım ettikleri kurumlar tarafından korunmadığını hatırlatmak isteriz. Jim Watson'la, yaptığım bazı araştırmalarla ilgilenmeye başladığı için yıllar içinde birkaç kez tanıştım. Her durumda kibar, saygılı ve son derece meraklıydı. Çalışmamı sunduğum küçük bir toplantıyı hatırlıyorum - katıldı, keskin sorular sordu ve benimle gerçek, düşünceli bilimsel tartışmalara girdi. Daha sonraki yıllarında, kurulmasına yardım ettiği kurumdan men edildi. Mirası silindi, karakteri onu ırkçı ve kadın düşmanı olarak etiketleyen manşetlere indirgendi - bunların çoğu birkaç hazırlıksız açıklamaya dayanıyordu ve keşifleri için revizyonist övgüler alıyordu. Bilimsel katkıları 20. yüzyılın en derin katkıları arasındaydı. Bunu silmek, modern biyolojinin temelini silmektir.