To jest dokładnie ta absurdalność, której ludzie spoza akademii nigdy nie dostrzegają. Uniwersytety uwielbiają głosić wolność akademicką, ale za kulisami wykładowcy są zmuszeni działać w fikcyjnym uniwersum księgowości. Każda godzina ich życia musi być wcześniej przypisana, rozliczona i certyfikowana do konkretnego zadania, jakby pracowali w kancelarii prawnej wypełniając arkusze czasu. Jest się zobowiązanym do przysięgi — dosłownie certyfikowania na piśmie — że 12% twojego roku poświęcone jest na Cel 2 Grantu X, 18% na Cel 1 Grantu Y, 7% na podstawowe zaplecze, 10% na nauczanie i tak dalej. To fantastyczny świat procentów, które nigdy nie sumują się do rzeczywistości. W praktyce nikt tak naprawdę nie pracuje w ten sposób. Żaden naukowiec na ziemi nie dzieli swojego umysłu ani czasu na biurokratyczne ułamki wysiłku. Tak nie odbywa się badania. Tak nie działa ludzka kognicja. To fikcja księgowa narzucona przez instytucje, aby mogły zbierać pieniądze z grantów i sprawiać, że ich operacje wydają się zgodne. Raportowanie wysiłku to biurokratyczna farsa, aby utrzymać przepływ pieniędzy, a nie odzwierciedlenie tego, jak nauka czy ludzka praca naprawdę się odbywa.

Nowoczesny uniwersytet to miejsce, w którym naukowiec zadający trudne pytania jest postrzegany jako zagrożenie, a administrator ukrywający prawdę nazywany jest liderem.

RIP Jim Watson. Przypomnienie, że nawet ci, którzy zbudowali nowoczesne przedsiębiorstwo naukowe, nie są już chronieni przez instytucje, które pomogli stworzyć. Spotkałem Jima Watsona kilka razy na przestrzeni lat, gdy zainteresował się niektórymi badaniami, które prowadziłem. Za każdym razem był uprzejmy, pełen szacunku i głęboko dociekliwy. Pamiętam jedno małe spotkanie, na którym prezentowałem swoją pracę — był obecny, zadawał celne pytania i angażował się w szczere, przemyślane dyskusje naukowe ze mną. W swoich późniejszych latach został wydalony z instytucji, którą pomógł zbudować. Jego dziedzictwo zostało wymazane, jego charakter zredukowany do nagłówków określających go jako rasistę i mizogina — w dużej mierze na podstawie kilku nieprzemyślanych uwag i rewizjonistycznych interpretacji zasług za jego odkrycia. Jego wkład w naukę był jednym z najważniejszych XX wieku. Wymazanie tego to wymazanie fundamentów nowoczesnej biologii.