Als je het universum wilt begrijpen, kun je niet alleen kijken naar wat er is. Je moet je voorstellen wat er niet is, maar was. Dit is een afbeelding van een boog. Het is een wonder van primitieve architectuur. In feite is de gelijkenis van die twee woorden geen toeval. Al die stenen zijn iets wigvormig, en wanneer ze zo bij elkaar worden geplaatst, houdt alleen de zwaartekracht ze op hun plaats. En hoe meer je ze van bovenaf belast, hoe steviger ze in elkaar worden geklemd. Maar... hoe bouw je het? Het is niet stabiel totdat de laatste steen op zijn plaats is. Als je probeert één steen tegelijk toe te voegen, vallen ze gewoon naar beneden. En het is niet zo dat je net zoveel handen hebt als stenen. Als je naar een boog kijkt en alleen ziet wat er is, lijkt het alsof het niet gebouwd kan worden. Dus je moet ernaar kijken en zien wat er niet meer is. Je moet in je verbeelding zien, de ondersteuning die de stenen op hun plaats hield, en die werd weggenomen toen deze niet meer nodig was. In de eenvoudigste vorm kan het gewoon een stapel stenen zijn in de vorm van die deur. Toen ik mijn eerste roman schreef, stroomden er tienduizenden woorden uit mijn toetsenbord die nooit op de pagina's van wat ik publiceerde terechtkwamen. En je kunt het lezen en zeggen: "hoe briljant!" "Kijk naar al deze geweldige ideeën, en hoe ze in elkaar passen, als stenen in een boog!" Maar het is gemakkelijk om briljant te lijken, als auteur. Je kunt fout na fout maken, ze allemaal weggooien, de goede ideeën die tussen de fouten door kwamen behouden, en een versie uitbrengen die elk goed idee dat je in een jaar had bevat, met alle fouten die ontbreken. Dan leest iemand het in twee dagen. Het punt hier is, als je een prestatie ziet, welke prestatie dan ook, die zo geniaal lijkt, of zo vergezocht, of zo ingewikkeld, dat je je niet kunt voorstellen hoe iemand het allemaal in één keer heeft bedacht, is het antwoord waarschijnlijk dat hij dat niet deed. Het kwam stap voor stap naar voren, met tussenliggende vormen, of steigers die er niet meer zijn, of een hoop fouten die nu op de snijtafel liggen. ...