Çin, küresel nadir toprak maddelerinin yaklaşık %70'ini çıkarıyor ve işleme için gönderilen ABD malzemeleri dahil toplam arzın %91'ini rafine ediyor. Bu hakimiyet, ABD'nin 2030'a kadar %94 yerli nadir toprak kaynağına doğru ilerlemesinin sebebi çünkü şu anda ABD, kendi mineral rezervlerine rağmen neredeyse tamamen Çin'in işleme ve mıknatıs üretimine bağımlı. Özellikle yapay zeka için, nadir toprak elementleri herkesin odaklandığı donanımın altındaki kritik altyapı katmanında yer alır. Veri merkezleri, sabit disklerde, motorlarda, soğutma sistemlerinde ve güç ekipmanlarında nadir toprak mıknatısları kullanır. Yapay zeka modelleri ölçeklendikçe ve veri merkezleri daha büyük iş yüklerini karşılayacak şekilde genişledikçe, bu mıknatıslara olan talep katlanarak artar. Yapay zeka, aynı sınırlı mıknatıs arzı için elektrikli araçlar ve rüzgar çiftlikleriyle rekabet ediyor; bu da nadir toprak maliyetleri ve erişilebilirliğinin veri merkezi sermayesini ve şirketlerin yapay zeka altyapısını ölçekli ölçekte ne kadar hızlı uygulayabileceğini doğrudan etkilediği anlamına geliyor. Nadir toprak mıknatıslarında kıtlık veya fiyat artışı, veri merkezi yapımlarının daha yavaş olması, daha yüksek hesaplama maliyetleri ve yapay zeka modellerinin gecikmeli dağıtımı anlamına gelir. Çin nadir toprak ihracatını veya işleme kapasitesini daraltırsa, dünyanın yapay zeka hesaplama teknolojisini ne kadar hızlı geliştirebileceğini sınırlar.