Założyciel Telegramu Pavel Durov o tym, co odróżnia A Graczy od B Graczy „Mogę przypomnieć sobie kilka przypadków w mojej karierze, kiedy zwolnienie inżyniera faktycznie prowadziło do wzrostu wydajności” – zaczyna Pavel Durov, założyciel Telegramu. Podaje przykład dwóch inżynierów Androida, którzy budują aplikację i mają trudności z dotrzymywaniem terminów: „Myślisz: 'Prawdopodobnie muszę zatrudnić trzeciego inżyniera.' Ale potem zauważasz, że jeden z [inżynierów] jest naprawdę dziwny — spóźnia się, narzeka, nie bierze odpowiedzialności — i pytasz: 'A co jeśli po prostu zwolnię tę osobę?' Potem zwalniasz tę osobę, a po kilku tygodniach zdajesz sobie sprawę, że nigdy nie potrzebowałeś trzeciego inżyniera. Problemem był ten facet, który stwarzał więcej problemów niż rozwiązywał. To jest tak sprzeczne z intuicją, ponieważ w projektach technologicznych masz tendencję do myślenia, że wystarczy wrzucić więcej ludzi do czegoś, a problemy rozwiązują się w cudowny sposób.” Pavel kontynuuje: „Inną rzeczą, której ludzie nie zdają sobie sprawy, jest to, jak demotywujące jest pracowanie z B Graczem. Każdy może powiedzieć, czy inny inżynier, z którym pracują, jest naprawdę kompetentny. Jeśli ta osoba zadaje złe pytania i ciągle się spóźnia, w pewnym momencie, jeśli jesteś A Graczem, odczuwasz niezadowolenie i poczucie, że nie jesteś w stanie zrealizować swojego pełnego potencjału i osiągnąć tego, co naprawdę powinieneś osiągnąć z powodu tej osoby pracującej obok ciebie (lub udającej, że pracuje obok ciebie).” Pavel zastanawia się, co dokładnie odróżnia tych B Graczy od A Graczy: „W niektórych przypadkach nie jest to dlatego, że ta osoba jest leniwa... To nie chodzi o doświadczenie. Częściej chodzi o naturalne zdolności i wytrwałość. W 90% przypadków to po prostu brak zdolności do skupienia się na jednym zadaniu przez dłuższy czas. Nie każdy ma tę zdolność. Dlatego dla osób, które mają tę zdolność, to obraza pracować obok kogoś, kto jest rozproszony i nie potrafi zagłębić się w projekty, za które są odpowiedzialni.” Źródło wideo: @lexfridman (2025)