ACA wprowadziła wymóg wskaźnika strat medycznych (MLR) dla rynków indywidualnych, małych grup i dużych grup, z wyraźnym celem poprawy wartości i przystępności świadczeń ubezpieczeniowych poprzez ograniczenie marż zysku i kosztów administracyjnych ubezpieczycieli. Wymóg ten nakłada na ubezpieczycieli obowiązek wydawania dużego procentu przychodów z składek na usługi medyczne—80 procent dla planów indywidualnych i małych grup oraz 85 procent dla planów dużych grup—ograniczając tym samym koszty administracyjne i zyski do pozostałych 15–20 procent. Po ponad dekadzie istnieje niewiele dowodów na to, że wymóg MLR promował przystępność składek lub ograniczał zyski ubezpieczycieli zgodnie z zamierzeniami; zamiast tego MLR prowadzi do wyższych składek i wyższych wydatków na opiekę medyczną oraz stwarza inne niezamierzone konsekwencje, które wymagają uwagi. Niezamierzone konsekwencje wymogu MLR: 1. Napędzanie inflacji składek 2. Zachęcanie do konsolidacji ubezpieczycieli 3. Zniechęcanie do innowacyjnych i przystępnych planów Wymóg MLR jest dobrze zamierzony, ale jego konstrukcja oparta na kosztach jest wadliwa. Ograniczając koszty ogólne i marże zysku ubezpieczycieli bez zajmowania się strukturalnymi przyczynami nieprzystępnej opieki zdrowotnej, wymóg niezamierzenie zachęca ubezpieczycieli do priorytetowego traktowania integracji poziomej i pionowej kosztem ograniczenia kosztów i innowacji. Te dynamiki kompromitują jakość planów, ograniczają wybór przystępnych planów dla zapisanych oraz zwiększają obciążenia dla podatników. Doceniam moich współautorów: @RandyPate15 @SunjayLetchuman, Elizabeth Plummer, Xiaoxi Zhao, Joshua Brooker, & Lynn Lewis. @JHUCarey @JohnsHopkinsSPH @BSPH_HPM @Health_Affairs Link do Forefront: