Er zijn twee interpretaties van ieders favoriete zin: “je kunt gewoon dingen doen.” @_TamaraWinter stelt dat het essentieel is dat we duidelijk zijn over wat we bedoelen wanneer we die zin zeggen en erop handelen. De ene is empowerend: de wereld is plastic en je kunt deze veranderen. In The Art of Doing Science and Engineering is Richard Hamming's boodschap aan zijn studenten (Tammy parafraseert) “Ik wil dat je ongelooflijk serieus bent over je eigen leven. Ik wil dat je je dromen, je aspiraties, extreem serieus neemt.” De andere is destructief: je kunt gewoon nemen wat je wilt. Regels zijn voor andere mensen. Een beetje fare evasion “voor de zaak,” een leugentje voor een “gratis hotel sjaal,” een winkeldiefstal van de grote kapitalisme hier of daar. Het voelt slim in isolatie. Maar antisociale acties stapelen zich op. Elke actie leert iedereen dat de veiligheidsmaatregelen optioneel zijn, totdat het echte leven alles vertraagt: meer sloten op tandpasta, minder vertrouwen, toenemende maatschappelijke wrijving. We hebben allemaal gezien hoe dingen verlopen wanneer deze vorm van destructieve macht wint (de Mid-Market Whole Foods in SF sloot na een jaar te midden van gerapporteerde diefstal- en veiligheidsproblemen). Je zou kunnen zeggen dat het duwen van culturele normen en echte criminaliteit niet vergelijkbaar zijn. Maar gezonde samenlevingen die worden ondersteund door zachte sociale steigers moeten overgaan op strengere handhaving om veiligheid te waarborgen en ruimtes minder vloeibaar te maken. De technologie-industrie wordt ondersteund door een set normen die enorme goodwill mogelijk maken. Vinden we dat vanzelfsprekend? Hier is Tammy: “Ik vind het zowel bemoedigend als ontmoedigend om veel mensen die ik waardeer te zien zeggen: ik vind dat echt niet leuk. Ik wil niet dat we de soort plek worden die beloont wat ik denk dat culturele brandstichting is. We zijn het vermogen kwijtgeraakt om te onderscheiden. Sommige mensen gebruiken hun macht op manieren die ik gewoon slecht vind. Ook al zijn er veel culturele consensus die niet langer standhouden, 'bedrog is slecht' is er een die ik denk dat nog steeds geldt.” Hier is een snelle test: als een actie van jou strengere regels of minder vrijheid zou afdwingen wanneer deze door duizend mensen wordt gekopieerd, is het geen macht, het is extractie. In de laatste aflevering van @dialecticpod maakt Tammy de duidelijke zaak: handel, maar bedrog niet; bouw, maar erosie van het sociale substraat waarop we allemaal staan, niet. Hoge macht zonder veiligheidsmaatregelen kan snel uitmonden in culturele brandstichting. Ik laat je achter met dit fragment uit ons gesprek, terwijl we ons Joan Didion's advies over macht herinnerden: Jackson: "Ik was On Self-Respect van Joan Didion aan het herlezen, en er staat een zin in waar ze het over karakter heeft. Het is precies wat je zegt. Ze zegt: 'Karakter is verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven.'" Tamara: "'Mensen met zelfrespect kennen de prijs van dingen!' Ze gaan geen affaire aan en voelen dan: ‘Jij maakte me het doen.’ Ze gooien geen stenen en verstoppen hun handen. Ze kennen de prijs van dingen.” Links hieronder.

Transcript & alle links: Spotify: Apple: YouTube: