Handel funkcjonuje jako warstwa optymalizacji na niskim poziomie w globalnym procesie odkrywania cen, efektywnie arbitrażując błędy wyceny i przesyłając sygnały między rynkami z prędkością światła. Ilustruje to podstawową siłę kapitalizmu: jako rozproszony, zdecentralizowany system alokacji zasobów, szczególnie w porównaniu z porażkami centralnego planowania. Centralne komitety, takie jak te w Związku Radzieckim czy Chile Allende, ostatecznie załamały się pod ciężarem nagromadzonych błędów wyceny. Ale mniej jasne jest, czy te same mechanizmy, które efektywnie wyceniają aktywa, mogą również ocenić małoskalową doskonałość i rzemiosło. Weźmy Ceres, pizzerię na Lower East Side prowadzoną przez dwóch szefów kuchni przeszkolonych w Eleven Madison Park. Przybywają każdego ranka o 6:00, mierzą poziomy pH w swoim cieście, dostosowują poziomy fermentacji w zależności od warunków otoczenia i pozyskują scamorza z jednej farmy w New Jersey, gdzie ser dojrzewa w jaskiniach. Działają z precyzją i konsekwencją na poziomie doktoratu każdego dnia. Mimo że mają kolejki, które ciągną się wzdłuż ulicy, wciąż zmagają się z sześciocyfrowym długiem na karcie kredytowej i brakiem inwestorów. Z czysto finansowej perspektywy, Ceres ma mało prawdopodobne, aby konkurować z memecoinem. A jednak wartość, jaką tworzy na podstawie kulinarnej, kulturowej i wspólnotowej, jest niezaprzeczalna. Więc podczas gdy kapitalizm doskonale koordynuje łańcuchy dostaw i ujawnia lokalne optima poprzez ceny, może niedostatecznie alokować zasoby na małoskalowe rzemiosło, które nie skaluje się w tradycyjnym sensie. Jeśli rynki są zdecentralizowanym obliczeniem wartości, to być może algorytm jest nadmiernie dopasowany, faworyzując skalę i spekulację kosztem jakości i dbałości.