Uittreksel uit "De uitvinding van gisteren: een 50.000 jaar geschiedenis van menselijke cultuur, conflict en verbinding" dat probeert samen te vatten hoe minderheden, zoals de Joden, historisch gezien als zondebokken werden gebruikt en slachtoffers werden van meerderheidsbeleid in plaats van de schimmige poppenmeesters te zijn waarvan ze beschuldigd worden. "Een ander spoor van andersheid in de Europese samenleving waren de Joden, kleine gemeenschappen waarvan er sinds de Romeinse tijd verspreid waren over Europa. Toen, toen de juridische status van christenen werd verbeterd, werd die van Joden dienovereenkomstig verslechterd. Onder andere beperkingen was het hen verboden om land te bezitten, wat hen uitsloot van de feodale economie die zich snel vormde. Veel Joden werden rondreizende verkopers om in hun levensonderhoud te voorzien. Tijdens de kruistochten vonden politieke leiders in het christendom een ander gebruik voor Joden. De katholieke doctrine verbood christenen om rente te vragen op leningen aan andere christenen. De Joodse wet legde vergelijkbare beperkingen op aan Joodse leningen aan Joden. Beide groepen konden echter lenen aan mensen buiten hun geloof, maar in Europa was bijna iedereen christen, dus er was nauwelijks iemand buiten het geloof om aan te lenen of van te lenen. Dit opende een niche voor Joden om als geldschieters te leven, want bijna iedereen die ze ontmoetten was een potentiële klant. Engelse monarchen maakten gebruik van de situatie door daadwerkelijk Joodse geldschieters te cultiveren. Een groeiende economie heeft krediet nodig, en als Joden geld uitleenden, hoefden christenen dat niet te doen. Toen de koningen geld nodig hadden, konden ze het van de Joodse geldschieter halen als boetes voor woekerrente. Om aan de eisen van de koning te voldoen, moesten de geldschieters hun leningen innen. In feite gebruikten Engelse koningen Joodse geldschieters als een indirecte manier om hun onderdanen te belasten, wat de onvermijdelijke wrok die door belastingheffing werd opgewekt, wegleidde van de koning en naar een minderheid die opviel door zijn andersheid. De toenemende enthousiasme voor het reinigen van Europa van de anderen plaatste Joden in een precair positie, en inderdaad, in 1290, nadat populistische geruchten ontstonden dat Joden christelijke baby's voor Pasen aten, werden alle Joden uit Engeland verdreven."