Een ding dat veel mensen lijken te zijn vergeten, is dat L1's eigenlijk best slechte infrastructuur zijn. Je wilt echt geen L1 lanceren als je de optie hebt. De belangrijkste reden is dat L1's een zeer pessimistisch vertrouwensmodel aannemen dat in feite geen enkele andere internetgebaseerde infrastructuur heeft. Wanneer degenen die verstand hebben van gedistribueerde netwerken zeggen dat Bitcoin het probleem van de Byzantijnse Generaal op een slimme manier heeft opgelost, bedoelen ze dat ook echt. Elke node alles te laten verifiëren wat in een netwerk gebeurt, is zeer pessimistisch en is de grootste reden waarom blockchains traag zijn. Geen wonder dat Ethereum real-time bewijsvoering nastreeft, omdat het een meer schaalbare, pessimistische vertrouwensbasis zou mogelijk maken die, nogmaals, geen enkele andere internetgebaseerde infrastructuur kan bieden! Het bovenstaande is ook de reden waarom het lanceren van L2's zinvol is. Als je verankert tegen een zeer pessimistisch basissysteem, kun je daarop vertrouwen om systemen te bouwen die minder pessimistisch zijn en dus sneller. Dit betekent dat je nu een breder scala aan afwegingen hebt die een L2 kan hebben (wat de reden is waarom we geweldige bronnen zoals @l2beat hebben om die afwegingen te bespreken). We moeten collectief terug naar de basis en opnieuw nadenken over "waarom hebben we een blockchain nodig". Als je dit soort zeer pessimistisch systeem niet nodig hebt, kun je wegkomen met meer schaalbare, snellere alternatieven voor je probleem.