SEED to kolekcja, w której każdy element przedstawia generatywną wizualną metaforę dla 1 ze 155 fraz zalążkowych, które odsączyłem, za wyraźną zgodą poprzedniego właściciela, jako dzieło cyfrowego performansu. Zagłębia się w wizualną poetykę przekształcania abstrakcyjnych tożsamości cyfrowych – ucieleśnionych w frazach zalążkowych – w sztukę konceptualną, badając zniuansowaną grę między widzialnością a szyfrowaniem, obecnością i nieobecnością. Dla każdego słowa frazy seed wygenerowano setki obrazów przy użyciu zmodyfikowanego algorytmu dyfuzji, a następnie ręcznie wybrano je przez mój zespół. Aby wybrać 1896 obrazów, które składają się na końcowe elementy, przejrzeliśmy ponad 1 000 000 generacji obrazów w ciągu zaledwie 4 dni, zwracając uwagę na wizualne zbiegi okoliczności w frazach i wybierając wizualne metafory dla trudnych słów, które nie mają konkretnej reprezentacji. Proces ten posłużył nie tylko jako tłumaczenie kluczy cyfrowych na język wizualny, ale także jako refleksja nad istotą cyfrowej tożsamości i własności, gdzie każdy obraz stoi na straży ukrytej, ale silnej narracji o osobistym bezpieczeństwie i prywatności w erze cyfrowej. 𒐪𒐪𒐪 𒐪𒐪𒐪 𒐪𒐪𒐪 𒐪𒐪𒐪 Utwory te były oferowane wyłącznie osobom, które wprowadziły frazy seed do formularza na mojej stronie internetowej podczas szczytu manii memecoinów Solana w 2024 roku, w czasie, gdy użytkownicy kryptowalut masowo wysyłali miliony dolarów na adresy portfeli zamieszczone na Twitterze w nadziei na czerpanie zysków z hiperspekulacyjnej przedsprzedaży. 15 marca 2024 r. zasugerowałem przedsprzedaż, którą można zabezpieczyć tylko poprzez udostępnienie Seed Phrase - kardynalnego grzechu bezpieczeństwa portfela kryptowalutowego. Chociaż miał to być satyra i oczekiwano, że zbierze tylko frazy seed od doświadczonych użytkowników, eksperyment ten okazał się bardziej udany niż oczekiwano, ponieważ formularz otrzymał ponad 600 fraz seed z łącznymi aktywami o łącznej wartości ponad 1,5 miliona dolarów w ciągu kilku godzin, kiedy był otwarty, głównie od niezamierzonej publiczności goniącej za przedsprzedażą memecoinów. Ten kluczowy moment podkreśla delikatną równowagę między anonimowością a ekspozycją w sferze cyfrowej, rzucając wyzwanie konwencjom własności cyfrowej i wrażliwości naszych internetowych jaźni. Zamiast jednak wypuszczać na rynek płynny memecoin, podważyłem oczekiwania i zamiast tego zaoferowałem uczestnikom możliwość sublimacji ich spekulacji w sztukę poprzez zakup konceptualnego dzieła sztuki 1/1/N. Cena ich dzieła była oparta na migawce salda ich portfela w momencie wprowadzenia, skutecznie tworząc wsteczną aukcję zapieczętowanej, w której uczestnicy myśleli, że licytują alokację w token, a nie w dzieło sztuki. Ta ekstremalna metoda dystrybucji jest kontynuacją moich (czasami kontrowersyjnych) poszukiwań artystycznych konsekwencji liniowo uszeregowanych kolekcji z wykładniczą ceną. Moja poprzednia najbardziej nierówna praca, $CAR, wykorzystywała format aukcji zbiorczej i miała współczynnik Giniego na poziomie 52,3%, plasując się mniej więcej na poziomie 12. najbardziej nierównego kraju na świecie. Współczynnik Giniego SEE wynosi oszałamiające 76,1%, co plasuje go o około 13 punktów procentowych wyżej niż w Republice Południowej Afryki. O ile względna "wartość" w $CAR wynikała z moich własnych, subiektywnych ocen fragmentów wraku opartych na estetyce i funkcji, o tyle tutaj wartość jest jednocześnie bardziej okrężna i bardziej bezpośrednia: kwota zapłacona za dzieło sztuki jest funkcją zakresu finansowego udziału mecenasa w wykonaniu drenażu nasion. Kwota wydrenowana z portfela jest nałożona na dzieło, ponownie koncentrując się na przeplatających się tematach finansjeryzacji, hiperspekulacji i radykalnych eksperymentów artystycznych, które teraz przeplatają się ze złożonością tożsamości cyfrowej oraz paradoksami cyfrowej własności i bezpieczeństwa.