Hier is een manier om na te denken over wat ik begon te noemen het "Washington - Wall Street Industrieel Complex" sinds voor crypto: Feit: Banken, in Amerika en andere landen, zijn een "beschermde" industrie. Het is beschermd via moeilijke charterprocessen, dure regelgeving en enorme reddingsoperaties. Het is de enige industrie waar regelgevers de opdracht hebben ervoor te zorgen dat het winstgevend blijft. En het is een van de weinige waar de overheid ervoor zorgt dat burgers inferieure producten tegen hogere kosten krijgen om de winsten van de industrie te beschermen (bijv. het verbod op rente-uitkeringen van FinTechs en stablecoin-uitgevers). Feit: Banken, in Amerika en andere landen, zijn een omweg om een surveillance-staat op te bouwen en individuele vrijheden te schenden die anders door de wet worden beschermd (in het geval van Amerika, beschermd binnen het belangrijkste deel van het grondleggende document, de Bill of Rights). De alfabetsoep van "compliance:" programma's zoals AML, KYC, CFT, Sancties, enz. geeft de overheid extra-legale middelen om te surveilleren, censureren en onderdrukken. Zoals Commissaris @HesterPeirce gisteren opmerkte in haar onmisbare toespraak, wordt deze omweg mogelijk gemaakt door een derde-partij doctrine waarbij veel van onze rechten (zoals het 4e amendement) niet van toepassing zijn als we "vrijwillig" persoonlijke informatie aan een derde partij, zoals een bank, bekendmaken. Maar veel van die bekendmaking is niet vrijwillig. Dat geldt ook voor het debanken dat de crypto-industrie (en andere niet-begunstigde industrieën of gemarginaliseerde groepen) door de jaren heen heeft ervaren. De overheid kan niet zomaar willekeurig surveilleren of discrimineren tegen bedrijven die ze niet leuk vindt zonder due process, maar banken kunnen dat wel, en doen dat ook. Ze worden aangemoedigd om dat te doen. Feit: De veronderstelde reden waarom de alfabetsoep bestaat, om illegale activiteiten te voorkomen, is een leugen. Geen van dit werkt daadwerkelijk. Ik weet dit omdat ik zeer openhartige gesprekken heb gehad met senior mensen in de overheid die de soep handhaven en senior bankexecs die verantwoordelijk zijn voor de handhaving ervan. Ze zijn het er allemaal over eens dat ze alleen "de top van de ijsberg" vangen. We weten dit omdat er jaarlijks triljoenen worden witgewassen via het banksysteem. Elk jaar krijgt een grote bank een boete van een miljard dollar en niemand die er een oog voor opheft. Enquêtes tonen aan dat de overgrote meerderheid van de bankexecs AML-boetes beschouwt als "gewoon de kosten van het doen van zaken." Een manier om een falend regime, of gewoon een slechte wet, te identificeren, is wanneer de meeste mensen die eraan onderworpen zijn gewoon de regels overtreden en de boete betalen. Een andere manier is om eenvoudige fouten in de logica van hoe het wordt geïmplementeerd te identificeren, zoals het feit dat de drempels voor rapportage niet zijn aangepast aan de inflatie. Conclusie: Wanneer je deze feiten combineert, wordt het duidelijk dat de manier waarop banken door de overheid worden behandeld minder te maken heeft met het beschermen van mensen en meer met het blootstellen van hen--aan surveillance en overreach. Crypto verhelpt dit complex. Of op zijn minst bloot het voor wat het is: flawed en oneerlijk. Leuke ondersteunende bewijs: Jamie Dimon, Elizabeth Warren en talloze andere no-coiner academici & columnisten zijn het niet over veel dingen eens, maar ze zijn het er allemaal over eens dat ze het Complex in stand houden. Wanneer de bondgenoten vreemd zijn, is de motivatie verdacht.