Als mensen bouwen we woorden, en nieuwe woorden kunnen op elk moment worden gebouwd, maar woorden kunnen worden ontworpen voor doeleinden die verder gaan dan het overbrengen van betekenis Neem een woord als 'entomofagie'. Het betekent gewoon 'insecten eten'. Dit woord heeft een eerder slecht gedefinieerd ding niet verduidelijkt: het samengestelde woord 'insecteneten' werkt veel beter. Maar het doel van 'entomofagie' ging nooit over het verduidelijken van de betekenis. Het gaat, net als veel andere woorden uit de academische wereld, grote bedrijven en wetenschap, over het signaleren van de insiderstatus binnen een exclusieve club Ik heb dit ervaren toen ik in de financiële wereld werkte, die vol zit met jargontermen die uitsluitend dienen om een aura van ontoegankelijkheid voor buitenstaanders te creëren, en een gloed van exclusiviteit voor insiders. De term 'liquiditeit' is bijvoorbeeld eigenlijk verdomd nutteloos om te beschrijven wat het in de financiële wereld probeert te beschrijven, maar financiers gebruiken het graag In feite zijn dit soort woorden gebouwd als verdediging tegen buitenstaanders, en hun enige functie is om iets over de gebruiker te signaleren. Net zoals je een geheime deurklop en een wachtwoord hebt om de zalen van een geheime sekte binnen te gaan, worden deze woorden gebruikt als sleutels om nichegemeenschappen binnen te gaan. Je krijgt toegang tot de academische conferentie door woorden als 'subjectiviteit' en 'affect' te gebruiken, net zoals je toegang krijgt tot high finance door zinnen als 'long gaan' te gebruiken in plaats van 'kopen'