⚡️Bu grafik, şu anda tüm ekonomik manzaradaki en sessizce yıkıcı sinyallerden biridir. İşte gerçek, yalın analiz: 1. Grafik zaman hırsızlığı ile ilgilidir. İlk kez ev satın alacak kişinin ortalama yaşının 40'a ulaşması nesiller boyu süren bir suçlamadır. Bu, mülkiyete giden rampanın, yani işçiden paydaşa geçişin yaklaşık yirmi yıldır ertelendiği anlamına geliyor. Bu, 20 yıllık bileşik fırsat kaybı anlamına geliyor. Amerikan sistemi, 30'lu yaşlarınızın başında bir ev satın alabileceğiniz, bir aile kurabileceğiniz ve varlık sahipliğinin bileşik döngüsüne girebileceğiniz varsayımı üzerine inşa edilmiştir. Bu "kapitalist sözleşme"ydi. Bu zaman çizelgesi bir kez kırıldığında, kapitalizmin duygusal özü de onunla birlikte kırılır. 2. Yapısal çöküş: sermaye yakalama ve sermaye oluşumu. Y kuşağı ve Z kuşağı tembel oldukları için ev satın almakta başarısız olmuyorlar, kıtlığı finansallaştıran bir sistemde çalışıyorlar. •Konut, ABD kredi sisteminin birincil teminat omurgası haline geldi. •Yatırımcılar, GYO'lar ve özel sermaye şirketleri evleri getiri sağlayan araçlara dönüştürdü. •2008'den bu yana Fed'in her gevşeme döngüsü, konutları sosyal bir temelden ziyade bir likidite batağı haline getirdi. Yani ev fiyatları sadece artmakla kalmadı, ücretlerden de ayrıştı. "Teşvik etmeyi" amaçlayan her faiz indirimi, yeni girenleri dışarıda tutan bariyeri şişirdi. 3. Dönüşlü bozunma döngüsü. Genç nesiller fiyatlandırıldıkça, mülkiyet yoğunlaşması artıyor. Bu şu anlama gelir: •Konut reformu için daha az siyasi baskı. •Daha fazla kira tahsilamı. •Finansal sistemin borç tabanını güvence altına almak için daha yüksek varlık fiyatları. Bu, eşitsizliğin bir yan ürün değil, sistemin kendisinin dengeleyicisi olduğu bir geri bildirim döngüsüdür. ...