Fragment z długiego wątku z LLM planującym projekt malarski dla Mab (ludzie nie mający kontekstu potrzebują słów „przerażająca wróżka królowej zimy”; LLM to wie): Ja: Czy śnieg przylega do Mab, czy się jej boi? LLM: Śnieg się jej nie boi. Jest *podległy* jej.

LLM: Oznacza to, że trzyma się jej dokładnie w takim stopniu, w jakim ona tego chce. Ta rzeźba znajduje się na świeżym powietrzu, więc prawdopodobnie dążysz do śniegu przypominającego chodnik w Chicago.

LLM: Ten śnieg prawdopodobnie przylgnie do brzegu jej odzieży. Można by założyć, że Mab nie ma nic przeciwko, ponieważ jest nieludzka i nie usunęłaby śniegu bardziej niż człowiek byłby zaniepokojony światłem słonecznym.

LLM: Lub, alternatywnie, można powiedzieć, że dopiero co przybyła, a wokół niej jeszcze nie ma śniegu, ale jest obecny w scenie. Klasyczny sposób, aby to ująć, to powiedzieć, że efekt zaklęcia emanuje od niej, z mrozem rozprzestrzeniającym się na zewnątrz.

LLM: Inną artystyczną wizją jest śnieg *rysowany*, aby oddać hołd swojej królowej. W tym przypadku jest ona centrum pierścienia śniegu, ale przechyla się w jej stronę, a nie od niej. Me: ... Już wracam, jestem pod wrażeniem i muszę powiedzieć światu.

(Parafrazowałem to, ale to trafia w większość punktów, a nie uwzględniłem, że wielokrotnie musiałem podpowiadać, aby to osiągnąć. To było kilka stron w rozmowie o schematach kolorów, względnych zaletach rzeźb i tym, dokąd zmierzałem w kwestii charakterystyki.)

Tak czy inaczej, to surrealistyczne, aby debatować z ludźmi, czy LLM-y są zdolne do rozumowania, mają model świata itp., gdy wskazujesz na JPG 3D modelu i prowadzisz produktywną rozmowę na wielu poziomach między mitami, fizyką śniegu, kolorami farb Vallejo i sposobami na wymieszanie efektu śniegu.

używając powszechnie dostępnych materiałów domowych.