umiejętność tolerowania bliskości to niedoceniana umiejętność w relacjach. wszyscy myślą, że tego pragną, ale wiele osób się tego boi i celowo wybiera partnerów, z którymi nigdy nie mogliby być emocjonalnie blisko, co prowadzi do ciągłej ambiwalencji. prawdziwa bliskość wydaje się niszcząca i może wymagać dużo pracy, aby ją utrzymać.

na pewnym poziomie cały sens związku polega na kompromisie z twoją niezależnością, co z definicji jest niewygodne. i myślę, że wyzwaniem jest znalezienie kogoś, z kim kompromis wydaje się rzeczywiście rozszerzający, a nie ograniczający.

naprawdę kochać kogoś jest jak mieć swoje serce chodzące na zewnątrz twojego ciała, robiące, co chce. jak to może nie wywołać pewnego stopnia przerażenia lol