1978'de, 15 yaşındaki Mary Vincent, Kaliforniya otoyolunda güvenli bir yolculuk bulduğunu düşündüğü bir yolculukta doğrudan kabusa adım attı. Şoförü, 50 yaşındaki Lawrence Singleton, ona hayal edilemez bir vahşetle saldırdı ve kaçabileceğinden korktuğunda bir balta aldı ve her iki kolunu da kesti. Onu uzak bir menfize sürükledi, kenardan attı ve bir tanığı sonsuza dek sildiğine inanarak uzaklaştı. Ama Mary, onun bıraktığı yerde ölmeyi reddetti. Neredeyse bilinçsiz, kan kaybı içinde, kimsenin hayal edemeyeceği şeyi yaptı: kendi yaralarını çamurla doldurarak kanamayı yavaşlattı, kendini vadiden çıkardı ve mil mil mil yürüdü, kesilen kollarını dik tutarak kaslarının dökülmemesi için. Üç mil sonra, bir çift onu yol kenarında buldu, her nefesi için mücadele ediyordu. Cesareti sadece hayatını kurtarmakla kalmadı. Saldırganını yakaladı. Onun tanımı, polisi doğrudan Singleton'a götürdü; Singleton sadece 14 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve "iyi davranış" nedeniyle sadece sekiz yıl ceza aldı. Dünya öfkeliydi... Ve bunun iyi bir nedeni var. Çünkü on dokuz yıl sonra Singleton başka bir kadını öldürdü. Asla yaşanması gereken bir trajedi — ve nihayet yasama organlarını işkence eylemleri yapan suçluların erken serbest bırakılmasını sona erdiren Singleton Yasası'nı geçirmeye itti. Mary Vincent sadece imkansızı atlatmakla kalmadı. Yasayı değiştirdi, gelecekteki hayatları kurtardı ve en karanlık zalimlikten sonra bile harabelerden güç yükselebileceğini kanıtladı. © Reddit #drthehistories