Het huidige stemsysteem geeft veel te weinig gewicht aan gezinnen. Kinderen tellen niet mee. Het is waar dat ze niet goed begrijpen wat goed is voor de samenleving. Maar dat doen veel volwassenen ook niet. Daarop baseren we de stemrechten niet. De slogan is "één persoon, één stem", maar kinderen zijn ook personen. Zoals het nu is, heeft een belastingbetalend gezin met vijf kinderen dezelfde stemkracht als bijvoorbeeld een werkloze drugsverslaafde en een persoon die van pensioenbesparingen leeft. Dit slaat nergens op. Gezinnen zouden stemgewicht moeten hebben dat gelijk is aan het totale aantal mensen in het huishouden. De ouders zouden de stemmen uitbrengen, die meer gewicht zouden hebben. Dit zou waarschijnlijk leiden tot meer kind- en gezinsvriendelijk beleid. Het zou meer dynamische samenlevingen kunnen bevorderen in plaats van de toenemende gerontocratie, en zou ook enige invloed kunnen hebben op de alarmerend lage geboortecijfers.

Stemrechten zijn in de loop der tijd steeds verder uitgebreid. Maar we zijn net niet zover gegaan om een van de belangrijkste groepen op te nemen, de toekomst van onze samenleving.