Nu kijk ik naar de 4D Man. Ik verwachtte typische SF uit de jaren '50 - een gekke wetenschapper die zichzelf in een monster verandert. Maar het was helemaal niet zo. Er is een hele cast van personages die met elkaar interageren, met subplots, een romantisch driehoek, gestolen krediet, slechteriken, enzovoort. En natuurlijk de 4D Man. Gruwelijke sterfgevallen ook.