Koleksiyon eşyaları bir varlık sınıfı olarak artık mantıklı. Çünkü onlar nadir değil, biz de öyleyiz. Bir eşiği geçtik. İnsanlık tarihinde ilk kez, insanlar çalışmaktan çok eğlenerek vakit geçiriyor. Tesadüfen değil. Bollukla. Bir şeyler almayı bırakıyorsun çünkü ihtiyacın var. Bir şeyler satın alıyorsunuz çünkü onlar sizsiniz. Geçim ekonomisi, kendini ifade etme ekonomisiyle değiştiriliyor. Ve kendini ifade etmek, insanların gerçekten yaşadığı yerde gerçekleşir: sosyal medyada, oyunlarda, günde 6+ saat geçirdikleri dijital topluluklarda. Bu yüzden Rolex bir bekleme listesi oluşturdu. Hermes neden üretimi sınırlıyor? Lüks harcamaların 1980'de 50 milyar dolardan bugün 580 milyar dolara patlaması, GSYİH'nın ise 3 kat büyümesiyle neden çıktı? Statü malları lüks değildir. Dünyaya kim olduğunuzu anlatmak için altyapıdırlar. Koleksiyon ürünler bunu mükemmel şekilde yakalıyor. Bunlar önem verdiğiniz şeylere yapılan yatırımlardır. İnandığınız hikayeler. Ait olduğunuz topluluklar. Algılanmak istediğin gibi. Nadir bir spor ayakkabı ayakkabı değil, zevktir. Sınırlı sayıda bir figür oyuncak değil, bağlılığın kanıtıdır. Oyun içi bir kostüm sadece uygulama içi bir satın alma değil, aynı zamanda otobiyografinizdir. Her biri kültürel sermayenin bir örneğidir. Fiziksel ya da dijital artık önemli değil. Önemli olan ilginin nerede olduğudur. Ve dikkat kaydı. Koleksiyon ürünleri, büyük bir avantaja sahip bir varlık sınıfıdır. Bu durum likidite pahasına gelir. Dünyanın en nadir parçasına sahip olabilirsin, ama çıkamazsan sadece biriktirmiş olursun. Sürdürülebilir koleksiyon ekonomisi, ilk günden itibaren ikincil pazarlar inşa etmeyi gerektirir. Esnekliği kolaylaştırın. Satmayı kolaylaştırın. ...