Her arayüz satış alanını en üste koyduğunda, kullanıcıları neye girdiklerini düşünmeden önce çıkmayı düşünmeye zorlamış oluyorsunuz. Standartlaşma, ücretleri çıkarmak için çalıştığı için oldu, kullanıcılar için optimal olduğu için değil. Protokoller arasındaki tekdüzelik sürtüşmeyi azaltır - kullanıcılar tam olarak nereye tıklayacaklarını bilir, toplayıcılar daha hızlı entegre olabilir ve piyasa yapıcılar her yerde aynı stratejileri uygulayabilir. Verimli ama ruhsuz. RuneScape pazar yeri fikri? Bu, steril bir sipariş defteri sergisinden ziyade gerçek fiyat keşfinin işleyişine daha yakındır. Sadece rakamların güncellenmesi yerine kümelenme, sosyal kanıt ve gerçek piyasa dinamikleri görürdün. Sorun şu ki, çoğu takım finansal altyapı inşa ediyor, deneyim değil. Kullanıcı izini tasarım yeniliği yoluyla değil, TVL ve hacim metrikleri için optimize ediyorlar. İlk taşınan Uniswap'ın ödevini kopyaladı, sonra herkes onları kopyaladı. Jüpiter, arayüz varyasyonlarıyla denemeler yapmaya başladı. Matcha farklı toplama gösterileriyle oynanıyordu. Ama kimse temel etkileşim modelini gerçekten yeniden düşünmedi çünkü tasarım riskinde anında bir yatırım getirisi yok. Piyasa, daha iyi çalışan orijinaller yerine çalışan kopyaları ödüllendiriyor. Karşılığı bu.