Gençlerden sürekli bugün oyunun zor olduğunu duyuyorum, bu yüzden kızgınlar. Gerçek gerçek: Umurumda değil. Sen de yapmamalısın, ama yaparsan yapabileceğin tek bir şey var. Belki oyun şimdi öncekinden daha zor ya da değil (muhtemelen öyledir, genel olarak), ama bu önemsiz. Sahip olduğun oyunu oynuyorsun. Dönem. Zorsa, sen öne çıkarsın. Kolay olsa da, yine de öne çıkıyorsun. İyi ya da kötü oynayabilirsiniz, ya da kenara oturup yakabilirsiniz. Mesele şu ki, oyun tahtası medeniyettir ve bu senin geleceğin. Kendi riskinizle yakın. Şimdi iyi oynarsan, zor olsa da, gelecek sensin. Şimdi kötü oynarsan, senden daha sert oynayan biri için çalışıyor olacaksın, bu da sorun olmayabilir. Eğer dip yaparsan, uzun vadede NGMI değilsin. Z Kuşağı'nın diğer nesillere kıyasla bazı dezavantajları var ama zaten zaman makinesi yok. Maaşlar ve iş uyumu konusunda Boomer'lardan daha iyi durumdalar. Savaş şansları 1895 veya 1925'te doğanlardan daha iyi durumda. Ekonomik olarak 1910'da doğanlardan daha iyi durumdalar. Hayat zor. Oyun zamanla daha da kolaylaşıyor, ama daha fazla insan oyunda olup iyi oynandığında daha kolay oluyor. Ve kimse oynayacağı oyunu seçemiyor. 1895'te doğan insanların I. Dünya Savaşı için mutlu olduğunu mu düşünüyorsunuz? 1910, Büyük Buhran'dan mutlu mu? 1925–30, II. Dünya Savaşı'ndan mutlu mu? Bazıları öne çıkıp liderlik etti. Bazıları ise yapmadı. Belki şimdi zor şeyler. Bilmiyorum. Peki kim olmak istiyorsun? Zamanları mı tanımlıyor yoksa onlarla mı tanımlanıyor? Ve eğer inşa etmek istiyorsan, "her şeyi yak" gibi akranların olan insanların SİZİN fırsatlarınızı, GELECEĞINIZİT, çocuklarınızın büyüyeceği dünyayı yakıyor, sadece "zor" diye oynamaya çok kızgın ve hakları olduğu için.