@nealemahoney & @BharatRamamurti'in @nytopinion'daki bu eseri hakkında birkaç düşünce.

1. Fiyat kontrollerinin politik olarak iyi olduğunu iddia ediyorlar. Bunun doğru olmasına çok açığım, iyi politika olduğunu düşündüğüm şeyin özellikle iyi politikayla iyi bir şekilde ilişkili olduğu yanılsamasına kapılmıyorum. Ancak yaptıkları kısa gözlemlerin ötesinde daha fazla kanıtla gerçekten ilgileniyorum.

2. Fiyat kontrollerinin kötü bir fikir olduğunu düşünseniz bile, arzı artırıcı mevzuatı geçirmenize yardımcı olabileceklerini iddia ediyorlar. Bir kez daha buna açığım. Ve hükümette, kısıtlamalar nedeniyle genellikle 3., 7. veya 12. en iyi politikaları yaptım.

3. Makale, siyasi tartışmalarda genellikle eksik olan pek çok iyi ekonomiye sahiptir: i. Politikacılar arasında popüler olan talep tarafı sübvansiyonlar (örneğin, Harris'in 25K dolarlık ev alıcı kredisi) fiyatları artırabilir ve satıcılara yardımcı olabilir. ii. Arz kritiktir. iii. Fiyat kontrolleri sorunlara neden olabilir.

4. Fiyat kontrollerine ilişkin geçici ve hedefe yönelik vizyonları, yalnızca aşağıdaki durumlarda kaçınmaya çalıştıkları başlıca olumsuz yan etkilere sahip olmayacaktır: (a) fiyat kontrolleri gerçekten geçici ve hedefe yöneliktir VE (b) herkes bunların geçici olacağına inanır.

4 (devam). Geliştiriciler, gelecekteki politikacıların mevcut birimlere kira sınırı koyacağını bekliyorsa, bugün bu kadar çok yeni birim inşa etmek istemeyeceklerdir. Neale & Bharat geçici olduklarını düşünse ve gün batımı maddelerini vb. içerse bile, genişleme/genişleme konusunda çok fazla tarih var.

5. Fiyat kontrollerine arzı artıracak önlemlerin eşlik etmesi gerektiğini savunuyorlar. Bu, arz artırıcı önlemler olmadan yapılırsa onlara karşı çıkacakları anlamına mı geliyor? Bu konuda net olmak iyi olurdu.

6. Her sorunun bir çözümü yoktur. Fiyatları düşürmek zor/kötü. Makul reel ücret artışları elde ettik, bu yüzden karşılanabilirliği nasıl düşüneceğimiz bile net değil. (Bunun aynı zamanda bir siyaset teorisi olarak bolluk için de bir sorun olduğunu unutmayın.)

7. Makale, Neale ve Bharat'ın kendileri hakkında ne düşündüklerini merak etmeme neden oluyor. Ekonomi politikası analisti olmaya mı çalışıyorlar? Yoksa siyasi ajanlar mı? Hükümette ikisi bulanıklaşır, ancak hükümet dışında kişinin ne okuduğunu anlamak yardımcı olur.

7 (devam). Örneğin, yazarların şöyle düşünüp düşünmediğini söyleyemem: Fiyat kontrolleri ekonomik olarak kötüdür ancak genel olarak iyi politikalara (örneğin arz) veya politikaya (örneğin seçimler) yardımcı olur. ii. Fiyat kontrolleri ekonomik olarak iyidir (bu durumda onlar için siyasi bir bedel ödemeye değer olabilir).

Ekonomi (siyaset değil) hakkındaki sonucum şudur: Fiyat kontrollerinin kendisi kötü ii. Eğer Neale & Bharat güvenilir taahhütlerde bulunabilirse, tam paket net bir pozitif *mümkün* iii. Gerçekte, daha fazla/genişletilmiş fiyat kontrolleri ve daha zayıf tedarik politikası büyük riskler

@hardtimesmaker Birçok politika bu şekilde farklılık gösterir. Benzin vergisi tatilleri önermek politik olarak popüler. Ancak eğer bir yasa çıkarırsak tahminimce benzin fiyatlarını düşürmeyecekler, kârları artıracaklar ve siyasi olarak geri tepecekler. Biden'ın 2 bin dolarlık çekleri önceden popülerdi ancak sonradan popüler değildi.

Not: Siyaset üzerine önemli bir ek. Ex ante popülerlik ve ex post popülerlik farklılık gösterebilir. Ön popülerliği değerlendirmek için sadece bir anketöre/siyasi tipe ihtiyacınız var. Ancak sonradan popülerliği değerlendirmek için, etkiyi tahmin etmeye yardımcı olacak ekonomistlere/politika analistlerine de ihtiyacınız var.

Örneğin, Biden'ın 2 bin dolarlık çekleri şüphesiz önceden popülerdi (Gürcistan'ın kazanılmasına yardımcı oldular), ancak sonradan popüler değillerdi. Gaz vergisi tatilinin böyle olduğunu düşünüyorum, teklif etmek popüler ama eğer geçerse insanlar değişmeyen fiyatlar, daha yüksek petrol şirketi karları görecek ve ona karşı dönecek.