Umiejętności agenta Claude'a to w zasadzie forma "odciążania kontekstu", przenosząca obszerne informacje o umiejętnościach poza kontekst, ładując je na żądanie. Co ciekawe, niedawno Manus podzielił się również kilkoma wskazówkami na temat "odciążania kontekstu". Manus ma wiele narzędzi, ale nie informuje modelu o pełnych definicjach tych narzędzi. Jak więc wie, jakie narzędzia są dostępne i jak je wywołać? Wyobraź sobie, że dostajesz nowy komputer, jak dowiesz się, jakie narzędzia są dostępne? Zwykły użytkownik otworzy listę aplikacji, programista użyje `ls /usr/bin`, aby zobaczyć, jakie polecenia są dostępne. Podobnie, rozwiązanie Manus polega na tym, że w systemowym podpowiedzi mówi modelowi, że w określonym folderze znajduje się wiele wstępnie zainstalowanych narzędzi wiersza poleceń. Najczęściej używane narzędzia (ls, grep, cat, less, more itp.) są domyślnie wbudowane w systemową podpowiedź. Nie trzeba mówić modelowi, jak używać tych narzędzi, wystarczy wymienić ich nazwy, a następnie powiedzieć, że może użyć parametru --help, aby dowiedzieć się, jak korzystać z narzędzi. Najlepsze jest to, że te modele operacji powłoki są już wyuczone, więc ich zdolność do generalizacji jest bardzo silna; aby dodać nowe narzędzie, wystarczy umieścić polecenie w folderze. Zauważyłem, że Manus naprawdę wprowadza w życie filozofię Uniksa: KISS (Keep It Simple, Stupid).