De Bera's Verraad In de glinsterende bijenkorf van Berachain, @SmokeyTheBera reikte verder dan de gebruikelijke kringen en plukte een getalenteerde vreemdeling uit verre landen. Hij overhandigde Cami de sleutels: een gewilde rol, een dikke zak $BERA, en een spotlight tussen de legendarische Berabaddies. Twee jaar danste ze in het honinglicht, hype de droom, glimlachend voor de memes, zwoer dat de keten alles zou veranderen. De lanceringsdag arriveerde als donder. De beren brulden. De prijs steeg. Cami stond trots aan Smokey's zijde, loyaal, stralend, een van ons. Toen sloeg de winter toe. De token bloedde. Beloften verzuurden. Houders huilden van pijn. Stilletjes, gracieus, glipte Cami weg. Nieuwe baan, warme afscheid, Smokey's eigen zegen in de reacties. Maanden later, toen de wond het rauwst was, keerde ze terug met een mes vermomd als eerlijkheid. Een enkele draad, koel en snijdend: "Ik heb nooit geloofd dat de technologie speciaal was. Het was altijd gewoon hype en timing. Ik gokte verkeerd. Geweldige ervaring, trouwens." De bijenkorf barstte los. Verraad. De vrouw die Smokey uit de obscuriteit had getild, degene die hij had gekroond met kansen en tokens, draaide nu het mes terwijl de beren verhongerden. Ze had hun honing gedronken, hun kleuren gedragen, hun invloed genomen. Toen, op het moment dat de prijs brak, verklaarde ze de droom hol en liep ongeschonden weg. Smokey zei niets. De stilte verscherpte alleen de pijn. In crypto is ambitie te verwachten. Banen eindigen. Mensen gaan verder. Maar om te glimlachen terwijl je stijgt, en dan te spugen op de ruïnes die je achterliet?...