De dag dat de Zweedse politie The Pirate Bay binnenviel, zat ik in een kantoor bij Universal Music in Noorwegen. Iedereen dacht dat het een keerpunt was. Een stel agenten, elke server in beslag genomen. Klaar. Drie dagen later was de site weer online met een logo van een piratenschip dat op Hollywood schoot en ik zag een kamer vol executives proberen te begrijpen wat dat betekende. Ze konden het niet. Omdat ze bleven denken aan TPB als een bedrijf. Activa/dingen die je kunt aanraken en in beslag nemen en afsluiten. Maar er was gewoon een stel nerds in een geïmproviseerde schuilplaats die iets hadden gebouwd dat gewapende agenten niet konden doden. Dat was het moment dat ik wist hoe dit verhaal eindigde. Het kostte me even om de muziekindustrie te verlaten, maar ik wist het al.