Alles gebeurt eerst in je geest. Als je een uitkomst kunt voorstellen, heb je het al bereikt. Het enige wat je op dit moment hoeft te doen, is erkennen dat het gedaan is en blijven meebewegen met het leven. Je hoeft er niet over na te denken. Je wilt er zelfs niet over nadenken. Waarom zou je? Het is al van jou. Wanneer je je huis verlaat, vraag je je niet constant af of het er nog zal zijn als je terugkomt. Het hebben ervan is zo genormaliseerd voor je dat je vergeet dat je het ooit wilde. Fysieke tijd zal altijd inhalen omdat het moet. Het maakt niet uit wanneer. Maar wanneer het dat doet, zal het je niets kunnen schelen. Gewoon weer een dag in het leven. Het zal zo onopmerkelijk aanvoelen omdat je al die persoon bent. Je bent altijd al die persoon geweest. En niets buiten je eigen geest kon dat ooit dicteren.