Ik keek vroeger naar de LinkedIn-profielen van mensen en probeerde hun verhaal te achterhalen. Zoals deze persoon die biochemie heeft gestudeerd op de universiteit en nu hoofd product is bij een techbedrijf. Deze andere persoon heeft deze sector verlaten en is op de een of andere manier overgestapt naar een schijnbaar niet-gerelateerde rol in een andere sector. Als een man die vroeger een zeer traditionele, boekgetrouwe levensweg volgde, maakte het nooit echt sense totdat ik dingen begon te doen. Ik deed een tijdje wat e-commerce dingen. "Wacht, al die tijd dat ik met influencers sprak, deed ik eigenlijk gewoon verkoop lol." Tweeten. "Ik doe dit zo vaak dat ik gewoon weet hoe goed een tweet het zal doen voordat ik het zelfs maar plaats. Dit is eigenlijk marketing, toch?" De cijfers maken geen sense. Wat is hier gebeurd? Ik zou dit waarschijnlijk allemaal in Excel moeten bijhouden. "Nou ja, ik heb in de financiële sector gewerkt, maar zelfs als ik dat niet had gedaan, voel ik dat ik deze P&L nog steeds vanaf nul had kunnen creëren. Het zou waarschijnlijk gewoon langer hebben geduurd." Doe dingen en je realiseert je snel dat je gewoon... dingen kunt doen. Veel dingen. En je achtergrond zou nooit de reden moeten zijn die je doet geloven dat je het niet kunt. De wereld is jouw oester. Het potentieel is onbeperkt.

De psychologie van geld is altijd fascinerend. Hier zijn twee persoonlijke voorbeelden uit mijn leven. Ik verdien tussen de $1-2k per maand met Twitter-monetisatie. Ik denk niet dat het zoveel is. Het doet emotioneel niets met me. Maar dat komt alleen omdat ik zo gewend ben om dit hier te zien alsof het zakgeld is. Toen zei ik tegen mezelf, wacht, dit is als de helft van mijn huur. Ik stelde me voor dat ik mijn appartement op Zillow bekeek, de werkelijke huur zag met een doorgestreepte lijn erdoorheen, en de nieuwe verlaagde huur in het rood. Het maakte me meteen het gevoel dat ik rijk was, alleen al omdat ik het mentaal zo toepaste. Een andere situatie was toen ik vorige maand een week NYC bezocht. Ik was zonder zorgen met de kaart aan het swipen. Diner, drankjes, activiteiten, mensen trakteren, enz. Ik hield niet bij hoeveel ik uitgaf toen ik daar was, maar het voelde echt alsof ik super hedonistisch was, lmao. Ik ging ervan uit dat ik duizenden had uitgegeven. Het bleek net iets minder dan $1k te zijn toen ik de afrekening zag. Ik dacht, wauw, hypothetisch zou ik zo elke dag kunnen uitgeven en nog steeds goed zijn. Ik ben er gewoon niet aan gewend. Het deed me ook beseffen hoe rijk ik me zou kunnen voelen zonder bijna zoveel te hoeven hebben als ik dacht. De les hier is dat rijkdom meer een gevoel is dan een getal op zich. Voel je je niet rijk? Probeer het getal anders toe te passen. Probeer het geld anders uit te geven. Voel je verrast. Voel je opgelucht. Voel verschillende dingen en gebruik die gevoelens om anders te voelen over hoe je je voelt over geld.

"Waarom niet ik?" Eigenlijk, waarom niet jij? Als iemand een nieuw leven gaat manifesteren in ruil voor het zijn van de persoon die een paar keer beoordeeld wordt door willekeurige accounts achter een scherm en daarna vergeten wordt nadat een andere groep mensen zichzelf dezelfde vraag stelt, waarom niet jij?