Stone en S-two -- wat is de sprong waar we het over hebben? Stone is StarkWare's eerste productieklare prover. Enkele cijfers: - Het draait al meer dan 5 jaar in productie - Het heeft meer dan $1T verrekend - Het heeft gebruikers meer dan $1B aan kosten bespaard Het is een beest. S-two is de tweede keer dat we een prover bouwen. Zoals je zou verwachten, zijn er bij de tweede keer dat je iets bouwt, veel verbeteringen. De grootste verbetering is de grootte van de getallen die worden gebruikt om het bewijs te construeren (veldgrootte). In Stone gebruikten we 256-bits getallen, en S-two gebruikt 32-bits getallen. Als je ze naast elkaar vergelijkt, is vermenigvuldiging (een zeer belangrijke en kostbare operatie in STARKs) 120x sneller! Laat me dat herhalen: 120X sneller. 🏎️ Maar er zijn veel andere innovaties onder de motorkap. Bijvoorbeeld, in plaats van met één stap tegelijk te werken, en alle stappen van dezelfde aard zijn, hebben we nu bijna onbeperkte flexibiliteit om verschillende opcodes en operaties op een zeer efficiënte manier toe te voegen, wat leidt tot verdere verbeterde prestaties (de S-two whitepaper zal hier meer details over geven). Modulariteit is een ander cool aspect -- de daadwerkelijke bewijs generatie kan op een modulaire manier worden gekoppeld aan verschillende AIRs (constraint systemen). Dit stelt externe teams zoals @NexusLabs, @KakarotZkEvm en @gizatechxyz in staat om S-two te gebruiken voor berekeningen die anders zijn dan waarvoor wij ze gebruiken. Dus S-two eindigt als de snelste prover ter wereld, meer dan 100x sneller dan Stone. Zal de volgende generatie prover, die over een paar jaar uitkomt (nee, we werken er nog niet aan), weer 100x sneller zijn? Eerlijk gezegd betwijfel ik dat, maar aan de andere kant had ik ook niet de 100x factor verwacht die we tot nu toe hebben gekregen.