Hengist en Horsa – Vroege Anglo-Saksische Leiders in Kent Hengist en Horsa zijn legendarische figuren die traditioneel worden toegeschreven aan het leiden van de eerste Anglo-Saksische kolonisten naar Kent in de 5e eeuw. Volgens vroege bronnen zoals Bede's Ecclesiastical History of the English People, werden de broers uitgenodigd door de Britse koning Vortigern om zijn koninkrijk te helpen verdedigen tegen de binnenvallende Picten en Schotten. Hengist en Horsa zouden krijgers over het Engelse Kanaal hebben gebracht en voet aan de grond hebben gezet in het zuidoosten van Engeland. Horsa zou in de strijd zijn gestorven, terwijl Hengist verder ging om het koninkrijk Kent te stichten, waarmee hij een erfenis vestigde die geschiedenis en legende mengde. Hoewel de precieze historiciteit van Hengist en Horsa wordt betwist, illustreert hun verhaal de vroege Anglo-Saksische migraties en de complexe interacties tussen Britten en binnenkomende Germaanse volkeren in het post-Romeinse Groot-Brittannië. Eén ding is echter zeker... ze arriveerden niet op de kusten van Kent met gevleugelde helmen... gewoon zeggen. © MedievalHistoria #drthehistories

Monte Testaccio - Romeinse Berg van Afval.... In Rome is er een kunstmatig gebouwde berg, die volledig bestaat uit fragmenten van ongeveer 53 miljoen Romeinse amphorae, waarin olijfolie werd opgeslagen voor transport. Het is de grootste bekende Romeinse stortplaats die alleen uit testae bestaat – fragmenten van gebroken amphorae. Blijkt dat dit de grootste Romeinse stortplaats is, die een oppervlakte van 20.000m2 beslaat en een volume van 580.000m3 heeft. De omtrek is bijna 1 km en de hoogte 35 m, maar in de oudheid was het waarschijnlijk veel groter. Volgens onderzoekers bestaat de berg uit stukken van tot 53 miljoen verschillende amphorae. De “berg” staat op een korte afstand van de oostelijke oever van de Tiber, nabij Horrea Galbae, waarin aan het einde van de 2e eeuw na Christus staats gecontroleerde olievoorraden werden bewaard. Volgens onderzoek wordt geschat dat het grootste aantal amphorae werd weggegooid in de 2e eeuw na Christus, toen jaarlijks 130.000 amphorae werden gedumpt. De meeste vaten hadden een capaciteit van ongeveer 70 liter, wat suggereert dat er jaarlijks minstens 7,5 miljoen liter olie naar Rome werd geïmporteerd. Opgravingen die in 1991 zijn uitgevoerd, toonden aan dat de hoop werd opgericht als een reeks horizontale terrassen met ondersteunende muren gemaakt van bijna intacte amphorae gevuld met fragmenten, wat de stabiliteit van de structuur waarborgde. Op sommige plaatsen werden lagen van kleine puin opgebouwd, vermoedelijk als paden voor mensen die afvalverwerkingswerkzaamheden uitvoerden. De lege amphorae werden waarschijnlijk naar boven vervoerd op de ruggen van ezels of muilezels en daar verpletterd, en de schalen werden gebroken om een stabiele structuur te verkrijgen. Het lijkt erop dat gebroken kalksteen op de gebroken schalen werd gegoten om de geur van ranzige olie te neutraliseren. Monte Testaccio bestond alleen uit grote amphorae die allemaal werden gebruikt voor het transport van olie. Deze vernietigde amphorae werden gebruikt voor het transport van het product op schepen; daarna werd de olie in kleinere vaten gegoten, en de hoofd amphora werd vernietigd. Wat de reden daarvoor is, is niet zeker - waarschijnlijk waren zulke grote amphorae moeilijk schoon te maken en konden ze de nieuwe zending hebben bedorven. Het is moeilijk te zeggen wanneer Monte Testaccio begon te vormen, omdat de oudste amphorae helemaal onderaan liggen, maar het wordt vermoed dat de eerste resten van de vaten in de 1e eeuw na Christus begonnen te worden vervoerd. #drthehistories

Een adembenemende vondst in Corbridge, Engeland 🏴 heeft een verborgen voorraad van 160 gouden munten, bekend als aureus, onthuld, verstopt binnen de resten van een oude Romeinse woning. Om schatzoekers te misleiden, werden twee bronzen munten slim tussen het goud gemengd, waardoor de werkelijke waarde van deze buitengewone ontdekking werd gemaskeerd. Onder de artefacten bevond zich een zorgvuldig verborgen bronzen kruik, vol met munten van beroemde Romeinse keizers zoals Trajanus, Hadrianus, Antoninus Pius en Marcus Aurelius. De aureus, afgeleid van de Latijnse term voor goud, Aurum, diende als een unieke en gewaardeerde valuta tijdens de vroege jaren van de Romeinse Republiek, en kreeg meer bekendheid onder Julius Caesar. Aanvankelijk woog deze gouden munt ongeveer 8 gram, maar de massa varieerde in de loop der tijd, dalend tot ongeveer 7,8 gram onder keizer Nero en verder tot 7,4 gram tijdens de heerschappij van Caracalla. Ondanks deze schommelingen behield het goud een indrukwekkend zuiverheidsniveau van 99%. Door de geschiedenis heen hebben deze oude munten welvaart en macht belichaamd. #drthehistories