Ik heb dit meerdere keren bekeken. Deze manoeuvre was extreem moeilijk uit te voeren en hij heeft het meesterlijk gedaan. Achtergrond: vorige week publiceerde The Telegraph een kop waarin stond dat Spacey nu dakloos was. Een van die dingen waar het zelfs vernederend is om het te ontkennen. Dus Spacey draaide de framing volledig om: In plaats van zich beschamend te moeten verdedigen tegen zijn solvabiliteit, draaide hij de frame om vanuit een positie van hoge status te spreken. Mensen zijn zo vriendelijk geweest om hem steun aan te bieden dat het oneerlijk zou zijn om hen te laten geloven dat hij daadwerkelijk de hulp nodig heeft! Hij beschouwt het label "dakloos" niet als een schande om van te herstellen, maar als een geval van slordige clickbait die hem onterecht sympathie heeft opgeleverd. In deze framing weigert hij gracieus de vrijgevigheid van de vele mensen die door The Telegraph zijn misleid te exploiteren (wat hij nog absurder maakt door dit via video te doen met een prachtig huis op de achtergrond). Opvallende momenten: > “Ik maak het meestal niet tot mijn zaak om de media te corrigeren; als ik dat deed, zou ik geen tijd voor veel anders hebben...” Begint met droge humor, om te laten zien dat hij dit niet te serieus neemt en jij dat ook niet zou moeten doen. Door alle media-inaccuratesse samen te voegen, zaait hij ook twijfel over andere, veel schadelijker, nieuwsberichten. Het doet je afvragen wat de media nog meer verkeerd heeft. > “Ik voel de behoefte om te reageren — niet op de pers, maar op de duizenden mensen die contact hebben opgenomen… aan jullie allemaal wil ik zeggen dat ik ontroerd ben door jullie vrijgevigheid. Punt.” Hij maakt duidelijk wie zijn publiek is en plaatst zichzelf tijdelijk aan dezelfde kant als hen (even om verenigd te zijn tegen The Telegraph). > “Het is jammer dat The Telegraph ervoor heeft gekozen om het werk van hun eigen journalist te ondermijnen door hem te verraden met een opzettelijk misleidende kop voor de klik.” Hij plaatst de redacteuren (oneerlijk) tegenover de journalist (“geweldig”). Hij is niet beledigd namens zichzelf, maar staat op voor de journalist. Laat ook zien dat hij niet vijandig staat tegenover alle media. > “Ik zei dat ik uit hotels leefde… ga waar het werk is, net zoals toen ik begon in deze branche. Ik werk bijna nonstop al een jaar en daarvoor ben ik zo dankbaar.” Hij zegt duidelijk dat hij veel werk krijgt en dat zijn carrière sterker is dan ooit, maar het als dankbaarheid framen in plaats van als een weerlegging toont vertrouwen en is overtuigender. > “Er zijn veel mensen die inderdaad daadwerkelijk op straat of in hun auto’s leven… en mijn hart gaat naar hen uit. Maar het is duidelijk dat ik niet een van hen ben, noch was ik van plan te zeggen dat ik dat was.” Dit was bijzonder elegant. Het is moeilijk om te zeggen “hey noem me dat niet” zonder mensen die “dat” zijn te denigreren. De manier waarop Spacey het framen is dat er geen schaamte is in financiële moeilijkheden, maar hij zou simpelweg geen sympathie willen accepteren voor een strijd die hij niet heeft doorgemaakt. Ten slotte, let op dat de opmaak belangrijk is. Dit zou niet bijna zo effectief zijn geweest in geschreven vorm. Video was het perfecte formaat, gezien het “show don’t tell” huis op de achtergrond en het feit dat schermpresence zijn superkracht is. Wat je ook van Kevin Spacey denkt, het is moeilijk om dit te bekijken en weg te lopen met de gedachte dat hij daadwerkelijk dakloos is.

Politieke instincten Super Bowl hier aan de gang