"Üç yüzyıldan fazla bir süre önce, Virginia ve Massachusetts'teki atalarımız, evlerinden uzakta, yalnız bir vahşi doğada, şükran günü için bir zaman ayırdılar. Belirlenen günde, güvenlikleri, çocuklarının sağlığı, tarlalarının bereketi, onları birbirine bağlayan sevgi ve onları Tanrılarıyla birleştiren inanç için saygıyla şükrettiler. Aynı şekilde, koloniler bağımsızlıklarını kazandığında, ilk Başkanımız ilk yönetiminin ilk yılında 26 Kasım 1789'u "Yüce Tanrı'nın birçok işaretli lütfünü minnettarlıkla kabul ederek kamu şükran ve dua günü olarak kutlanmak" ilan etti ve yeni cumhuriyetin halkına "ulusal ve diğer günahlarımızı affetmesini dilemek... gerçek din ve erdemin bilgisini ve uygulamasını teşvik etmek... ve genel olarak, tüm insanlığa yalnızca O'nun en iyi bildiği bir dünyevi refah derecesini verecek." Ve aynı şekilde, Amerika'nın trajik iç savaşının ortasında, Başkan Lincoln 1863 Kasım ayının son Perşembesi'ni Amerika'nın "verimli tarlalarına", "ulusal gücümüze ve canımıza" ve tüm "benzersiz kurtuluşlarımız ve nimetlerimize" minnettarlığımızı yenileme günü olarak ilan etti. İlk kolonistlerin bilinmeyen bir kıtanın kayalık kıyılarına ve karanlık ormanlarına gelmesinden beri çok zaman geçti, Başkan Washington'un gençleri ulus olma deneyimine yönlendirmesinden beri çok zaman geçti, Başkan Lincoln'ün Amerikan ulusunu kardeşlik savaşının sıkıntısından çıkarmasından çok zaman geçti—ve bu yıllarda nüfusumuz, bolluğumuz ve gücümüz hızla büyüdü. Bugün, kıyıdan kıyıya, Pasifik'e ve kuzeye Arktik'e doğru uzanan, neredeyse iki yüz milyon insandan oluşan bir ulusuz; giderek büyüyen tarım ve sanayinin meyvelerini yaşayan ve önceki tarihte bilinmeyen yaşam standartlarına ulaşan bir ulusuz. Bunun için mütevazı teşekkürlerimizi sunuyoruz. Ama gücümüz arttıkça, tehlikemiz de arttı. Bugün, en çok atalarımızdan miras aldığımız onur ve inanç idealleri için teşekkür ediyoruz—amacın nezaketi, kararlılık kararlılığı ve irade gücü, sahip oldukları cesaret ve alçakgönüllülük için—ki bunlar her gün örnek almak için çabalamamız gerekiyor. Minnettarlığımızı ifade ederken, en yüksek takdirin kelimeler söylemek değil, onlara göre yaşamak olduğunu asla unutmamalıyız. Bu yüzden, Takdir'e çok sayıda nimet için minnettarlığımızı ilan edelim—miras alınan idealler için alçakgönüllülükle minnettar olalım—ve bu nimetleri ve idealleri dünyadaki diğer insanlarla paylaşmaya karar verelim. Şimdi, ben, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı John F. Kennedy, 26 Aralık 1941'de onaylanan Kongre kararı ile uyumlu olarak, her yıl Kasım ayının dördüncü Perşembesini Şükran Günü olarak ilan ederek, 28 Kasım 1963 Perşembe'yi ulusal şükran günü olarak ilan ediyorum. O gün, ibadete adanmış kutsal alanlarda ve aile sevgisiyle kutsanmış evlerde toplanarak Tanrı'nın görkemli armağanlarına minnettarlığımızı ifade edelim; ve içtenlikle ve alçakgönüllülükle dua edelim ki, O'nun tüm insanlar ve uluslar arasında barış, adalet ve anlayışı sağlama ve nerede olursa olsun sefalet ve acıyı sona erdirme gibi büyük tamamlanmamış görevlerde bizi yönlendirmeye ve desteklemeye devam etsin."