W tradycyjnych VM konsensus polega na tym, że „wszystkie węzły wykonują każdą transakcję wielokrotnie”, dlatego przepustowość całej sieci jest ograniczona przez najwolniejszy węzeł, a moc obliczeniowa jest marnowana na dużą ilość powtarzających się obliczeń. W zkVM proces został podzielony na „wykonanie + dowód + weryfikacja”: program i dane wejściowe muszą być uruchomione tylko raz w zkVM, generując wynik i dowód zerowej wiedzy; inne węzły nie muszą powtarzać obliczeń, wystarczy, że zweryfikują ten dowód. W ten sposób obciążenie obliczeniowe jest znacznie zmniejszone. Na przykładzie zkVM RISC Zero (dalej R0VM): 🔹 opiera się na zestawie instrukcji RISC-V, a deweloperzy muszą tylko napisać program gościa w Rust / C / C++, a następnie skompilować go do pliku RISC-V ELF; 🔹 każdy plik ELF będzie miał unikalny identyfikator obrazu (Image ID), aby zapewnić, że „wykonanie rzeczywiście dotyczy tego kodu”; 🔹 wynik wykonania generuje paragon (Receipt), który zawiera: Dziennik (Journal): publiczny wynik lub zobowiązanie; Pieczęć (Seal): krótki dowód ZK, który można zweryfikować na łańcuchu lub poza nim. Ostatecznie węzły w sieci muszą tylko zweryfikować ten paragon, a nie ponownie wykonywać wszystkie obliczenia. W ten sposób koszt „zgodności w całej sieci” spada z powtarzania wykonania do weryfikacji krótkiego dowodu.