Naukowcy natknęli się na zestaw gruczołów ślinowych w górnej części gardła, o których nikt nie wiedział, że istnieją. Nauka nigdy nie spoczywa na laurach ani nie jest "ustalona", istnieje po to, aby być obalona. To pokazuje, jak wiele nauka nie wie. W dziedzinie medycyny czy nauki, wiedzą tylko tyle, ile mogą im powiedzieć ich instrumenty. W miarę jak instrumenty ewoluują, wiedza rośnie, ponieważ są w stanie ujawniać znacznie więcej. Nasze oczy widzą tylko 0,0035% widma światła, a nasze instrumenty są dalekie od tego, aby móc wykryć to, co istnieje. Ale dobra wiadomość jest taka, że TY jesteś instrumentem o nieskończonych możliwościach. Kluczem jest porzucenie wszelkich przekonań, osądów czy lęków, które mogą blokować cię przed pełnym zanurzeniem się w przepływ tej energii, która jest doskonałą Miłością. Oryginalny post poniżej autorstwa Quarks and Quasars: Podczas badania pacjentów z rakiem prostaty, badacze z Holenderskiego Instytutu Raka użyli specjalistycznej techniki obrazowania znanej jako PSMA PET/CT – wysoce czułego skanu, zazwyczaj używanego do wykrywania antygenu błonowego swoistego dla prostaty (PSMA), który jest nadmiernie wyrażany w komórkach raka prostaty. W przeciwieństwie do tradycyjnych skanów CT czy MRI, ta metoda podkreśla tkanki o niezwykle wysokim wchłanianiu PSMA. Wtedy coś niespodziewanego się rozświetliło. Zlokalizowane za nosem i nad gardłem – w obszarze, który wcześniej uważano za zawierający tylko mikroskopijne tkanki ślinowe – skany ujawniły dwa duże, symetryczne gruczoły o długości około 1,5 cala (3,9 cm). Dalsza analiza wykazała, że wszyscy 100 pacjentów w badaniu je mieli. Anatomicznie nie pasują do trzech głównych znanych gruczołów ślinowych (przyuszny, podżuchwowy i podjęzykowy), co sugeruje, że mogą być częścią wcześniej nieuznawanej struktury. Ich prawdopodobna funkcja? Nawilżanie i smarowanie górnej części gardła, szczególnie podczas mówienia i połykania. Gruczoły ślinowe odgrywają kluczową rolę w codziennej funkcji – i są bardzo wrażliwe na promieniowanie. U pacjentów poddawanych radioterapii z powodu nowotworów głowy i szyi, uszkodzenie gruczołów ślinowych może prowadzić do przewlekłej suchości w ustach, trudności w połykaniu, problemów z mową i infekcji. Wiedza o tym, że ta nowa struktura istnieje, oznacza, że onkolodzy radioterapeuci mogą teraz pracować nad unikaniem jej celowania, poprawiając jakość życia po leczeniu. Dlaczego więc zajęło to tak długo? Konwencjonalne obrazowanie – takie jak MRI, ultradźwięki i skany CT – po prostu nie były wystarczająco szczegółowe, aby je dostrzec. Będą potrzebne dalsze badania, aby ustalić, czy te gruczoły są naprawdę oddzielnym organem, czy przedłużeniem istniejących systemów ślinowych. Ale jeśli to zostanie potwierdzone, może to przekształcić części naszych podręczników anatomii – i zmienić sposób, w jaki leczymy nowotwory głowy i szyi. Przeczytaj badanie: Valstar, M. H., i in. „Gruczoły ślinowe tubarialne: potencjalny nowy organ narażony na radioterapię.” Radioterapia i Onkologia, tom 154, 2021,