Algorytm YouTube jest dzisiaj silny do całkiem silnego.

Umieranie w samotności jest teraz moim największym lękiem. Rak tarczycy mojego ojca był tak agresywny i bolesny, że ledwo mógł oddychać lub mówić, gdy wszyscy żegnaliśmy go wczoraj. Widok jego cierpienia złamał mnie. Kiedy powiedział mi, że będzie za mną tęsknił, straciłem panowanie nad sobą. Był otoczony przez moją mamę, 4 wnuków oraz mnie i moją siostrę, gdy spędzaliśmy dzień, dzieląc się naszymi ulubionymi historiami, mówiąc, jak bardzo jesteśmy wdzięczni za wszystko, co dla nas zrobił, i że bardzo go kochamy. Moja 7-letnia córka przeczytała mu kilka książek. Wszyscy po prostu siedzieliśmy wokół niego, trzymając go za ręce i nogi, podczas gdy spał. Wydawał się zrelaksowany po całym dniu żegnania się, podczas gdy wszyscy siedzieliśmy wokół niego w milczeniu. Nie chce pogrzebu i spędził dużo czasu, martwiąc się, jak ustalić, kto pomoże mamie posprzątać cały bałagan w domu i garażu. Nawet w silnym bólu, wiedząc, że ma przed sobą tylko kilka dni, myślał o innych. Opuściliśmy szpital w południe, aby zjeść lunch, a ja czułem się winny, wiedząc, że przez 45 minut był sam w sterylnym otoczeniu szpitalnym. Był kochany. Miał pełny pokój członków rodziny. Moja mama zapytała mnie, czy skończą się jej pieniądze, ponieważ tata zajmował się wszystkimi finansami. Powiedziałem jej, że nie, ponieważ tata od lat informował mnie o ich sytuacji finansowej w przygotowaniach do tego. „Rzeczy”, które trzeba ustalić, gdy ludzie odchodzą, mogą być przytłaczające dla wielu. Moja mama powinna być w porządku dzięki planowaniu mojego taty. Moja żona i ja jesteśmy w wieku, w którym posiadanie dodatkowych dzieci będzie trudne, ale teraz rozumiem, dlaczego moi rodzice byli tak szczęśliwi, gdy moja siostra szybko miała 3 dzieci, a my dodaliśmy 4. wnuka do mieszanki. Mam nadzieję, że moja córka będzie miała wiele dzieci. Mój ojciec powiedział mi, że nigdy w życiu nie czuł się bogatszy - mógł mieć wszystkich, którzy przyszli się pożegnać (wiele jego przyjaciół ze szkoły średniej i college'u złożyło mu hołd w ciągu tygodnia, razem z jego kilkoma pozostałymi rodzeństwem, które wciąż żyje - był najmłodszy z 8 dzieci, dorastając na farmie w wiejskim Kansas.) Teraz wychodzimy na lotnisko, aby wrócić do NYC, a moja mama powiedziała, że planem na dziś jest przeniesienie go do hospicjum w placówce, która może zarządzać bólem - biorąc pod uwagę ból, w którym się znajduje, i postęp raka, spodziewamy się, że jego pobyt będzie trwał maksymalnie dzień lub dwa. Opiaty sprawią, że oddychanie będzie jeszcze trudniejsze, więc usunięcie składników odżywczych w hospicjum i zwiększenie dawki oznacza, że jego ostatnie dni będą zamglone, gdy cicho zasypia. Mamy nadzieję, że będzie bezbolesne. Opuści fizyczny świat, słysząc od wszystkich, których kochał, że my go całkowicie kochaliśmy. Staraliśmy się, aby to było jak najbardziej święto.

status = tożsamość. zdobywać dobre oceny. iść do najlepszej szkoły. zdobyć najlepszą pracę w bankowości/konsultingu. może MBA. przejść do "następnego" kroku w korporacjach/funduszach hedgingowych/PE itd. brunchy, przyjęcia koktajlowe spędza się na dzieleniu się tym, co dzieje się w pracy. w NYC/SF pierwsze pytanie brzmi "co robisz w pracy?" to była moja ścieżka przez pierwsze 2 dekady mojej kariery. najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłem dla mojego zdrowia psychicznego, było opuszczenie akwarium finansów i NYC w tym samym czasie. spędzanie dnia w pracy w fabryce i życie mniej intensywnym życiem w New Jersey znacząco zmniejszyło mój codzienny stres, ale musiałem w zasadzie pogodzić się z "zabiciem" mojej poprzedniej tożsamości przed dokonaniem tego zwrotu. dlaczego prawdopodobnie zrobiłem to dopiero w wieku 40 lat, a nie 30. w wieku 30 lat miałem znacznie większe ego i byłem bardziej konkurencyjny. teraz po prostu chcę być w domu na kolację i nie pracować w weekendy.