Ik weet niet wie er gelijk heeft over deze smalle kwestie, maar Harris komt over als een onbetrouwbare verteller in haar memoires. Er is geen enkele erkenning van fouten. Sommige delen voelen aan alsof ze zijn geschreven door een overbetaalde communicatie-/PR-team. Ik denk dat ik niet veel boeken van politici lees en misschien zijn ze allemaal zo.