Ik haat het om jullie dit te moeten vertellen, maar op een aangeboren, diep instinctief niveau weet de 25-jarige dat hij net uit een fase van zijn leven is gegroeid die bedoeld was voor verovering, verkenning en significante persoonlijke prestaties. En of de maatschappij hem nu vertelt dat hij nog tijd heeft, doet er niet toe. Of de maatschappij hem nog steeds als een adolescent beschouwt, doet er niet toe. Zijn biologie, zijn geest, zijn ziel weten allemaal dat de tijd verloren is gegaan. Misschien verkwist, misschien gestolen. Maar wat hij betreurt, als dat instinct nog steeds in hem bestaat, is heel reëel. Leef niet met de overtuiging dat je het later allemaal wel zult uitzoeken. Benader het leven niet met het idee dat al het volwassen spul een probleem is voor de toekomst. Stop met het zijn van een tijdelijke hedonist. Begin vroeg, of vind jezelf treuren om het feit dat je helemaal niet bent begonnen.