Ik zag net deze post over hoe olifanten elkaar eigenlijk namen geven, en hoe onderzoekers daadwerkelijk het hart van een olifant braken door audio-opnames van hen af te spelen op een luidspreker. Het blijkt dat olifanten specifieke geluiden hebben die ze gebruiken om specifieke leden van de kudde aan te roepen. Dus als je dat geluid op een luidspreker afspeelt, draait alleen de olifant met die naam zich om. Maar op een gegeven moment gebruikten onderzoekers audio van een overleden olifant. Dit maakte de kudde erg van streek. De dochter van de overleden olifant bracht dagen door met zoeken in de bush om te proberen te vinden waar de stem vandaan kwam, zonder te beseffen dat het van een luidspreker kwam. … Maar zijn wij ook zo, onbewust? Zien we ook geesten uit ons verleden op onze telefoonschermen en gaan we dan op zoek naar iets dat niet meer bestaat? Oude vrienden, overleden familieleden, oude geliefden? Zullen al deze vreemde AI-gesprekken met overleden geliefden ons veranderen in een olifant, die rondstruint in de bush op zoek naar liefde die ons lang geleden heeft verlaten? Veel om over na te denken.