Geweldige reflectiepost. Vergelijkbare energie als deze Ribbonfarm snippet van @vgr uit 2017. Het is een goede herinnering dat je werk betekenisvol kan zijn en tegelijkertijd moeiteloos kan aanvoelen. Dialectic is een leuke podcast om te volgen omdat je nooit kunt voorspellen wie de volgende gast zal zijn, maar er is een gemeenschappelijke draad met iedereen die Jackson interviewt. Dialectic is in wezen, zoals Tamara het zegt, Jackson die zijn smaak inzet. En die smaak is voor mij het vermogen om zeer ambitieuze mensen te vinden die in harmonie zijn met zichzelf. Deze gasten hebben het vermogen om de niet-kwantificeerbare energieën die door inhoud, kapitaal en creatie stromen, eloquent te verwoorden. In een meta-zin is Jackson's vaardigheid het hebben van goede smaak in het vinden van mensen die consequent hebben bewezen dat ze goede smaak hebben (d.w.z. Cyan, Alex, Tamara, Henrik) En ik weet zeker dat het algemene thema van Dialectic alleen maar belangrijker wordt naarmate anderen zich realiseren dat, met de richting waarin technologie zich ontwikkelt, geen enkele vaardigheid in technologie belangrijker zal zijn dan het detecteren en inzetten van authenticiteit. Enkele gasten die ik graag op de podcast zou willen zien: Anu Atluru, VGR, netcapgirl, signull