Hé, ik was op deze manier zelfs op mijn 20e. Ik ben opgegroeid in een kerkcontext waar er maar twee mogelijke toestanden waren: getrouwd of alleenstaand. Dat is het. Dit gedoe van "maar mijn relatie" was gewoon niet in mijn wereldmodel & eerlijk gezegd is het dat nog steeds een beetje niet. 🤷‍♂️

Mijn vrienden van de graduate school waren echt geschokt door dit en probeerden me erover te onderwijzen, maar... het kon me niet schelen? Seculiere vrienden dachten dat dit een schurkachtige manier was om te zijn, maar ik vond het kerkelijk, dus ik dacht: wat maakt het uit.

Dit is een van die vreemde dingen waar ik vergeten was dat ik er ooit over had nagedacht totdat ik deze tweet zag - het is meer dan 20 jaar geleden dat ik me hierom gaf. Maar ik wed dat dit echt heel gebruikelijk is bij mensen uit bepaalde achtergronden wanneer ze de wereld ingaan en de datingregels anders zijn.