Toen ik jong en moedig en sterk was, Oh, recht was recht, en verkeerd was verkeerd! Mijn veer hoog, mijn vlag ontplooid, Rijd ik weg om de wereld recht te zetten. "Kom naar buiten, jullie honden, en vecht!" zei ik, En ik weende dat er maar één keer te sterven was. Maar ik ben oud; en goed en slecht Zijn geweven in een gekke ruit. Ik zit en blijf, "De wereld is zo; En hij is wijs die het laat gaan. Een verloren strijd, een gewonnen strijd— Het verschil is klein, mijn zoon." Inertie rijdt en raadt me; Dat wat Filosofie wordt genoemd. De Veteraan - Dorothy Parker