Dit ... Voor mij is het Europese gedeelte verreweg het meest opvallend - en veel meer dan de secties over China/Azië. Het voelt van nature confrontationaler en plaatst de VS als beslissend tegen het hele Europese project met deze zin: "weerstand kweken tegen de huidige koers van Europa binnen Europese landen." De secties over China voelen daarentegen minder krachtig aan dan Biden, naast veel zelfvoldaanheid over de Amerikaanse suprematie die velen in Azië koud zal laten op een moment dat de VS zich heeft teruggetrokken uit het stellen van regels, heeft geweigerd om regionale handelsverdragen te smeden (laat staan daadwerkelijk deel te nemen), Aziatische bondgenoten als roofdieren beschouwt, en bondgenoten grotendeels behandelt als instrumentele spelers in een Amerikaanse proxycompetitie met China. Wat Azië betreft, is een groot probleem dat deze NSS Azië over het algemeen refracteert door de prisma van China specifiek, maar dit is noch nieuw, noch specifiek voor Trump, het is iets dat elke administratie sinds Obama heeft gedaan, en waar ik al 20 jaar kritiek op heb. De NSS van Bush uit 2002 is een vrij opvallend contrast - in Azië, met de grote machten, met Europa, en ook veel algemener. Maar goed, het lijkt nu jouw zet, Europa.