Het is onverwacht dat, met de publicatie van de PCE-gegevens vanavond, samen met de zwakke werkgelegenheidsgegevens, de markt opnieuw wordt geconfronteerd met de verwachtingen over "kan renteverlaging de werkgelegenheid redden" en "stagnatie-inflatie economie". Dit had ik niet verwacht; hoewel deze inflatiegegevens relatief gematigd zijn, wordt het door de markt geïnterpreteerd als dat inflatie hardnekkig is. Gezien de overmatige zwakte van de werkgelegenheidsgegevens van juli, maakt de markt zich zorgen of renteverlaging de arbeidsmarkt kan redden. Als hoge inflatie + hardnekkige inflatie + lage werkgelegenheid betekent dat er zorgen zijn over stagnatie-inflatie. Eigenlijk stonden deze gegevens eerder al voor iedereen klaar, maar het was pas na de publicatie van de PCE dat de markt er aandacht aan begon te besteden. Om de verwachtingen van stagnatie-inflatie weg te nemen, betekent dit dat de Amerikaanse overheid een "goede" werkgelegenheidsdata voor augustus moet presenteren om de potentiële zorgen van de markt te compenseren. Dus de macro-markt richt zich nu op de publicatie van de werkgelegenheidsgegevens van augustus volgende week. Gezien de huidige daling van risicovolle activa, denk ik persoonlijk dat de dalingsfactoren meervoudig kunnen zijn: Voorzichtigheid in de handel op vrijdag + zorgen over de toekomst + de mogelijkheid dat renteverlaging in september geen bullish kracht kan zijn. De macro-economie heeft nu een goede werkgelegenheidsdata van volgende week nodig om de marktsentimenten een boost te geven.